12 Он-ӧ Тэ, Енмӧй? Но Тэ, Енмӧй, эновтін миянӧс, миян тышкайӧзкӧд ӧтвыв эн пет тышӧ.
Лёк мортӧс тывъялӧ вомсьыс петан мыжыс, а веськыда олысь мынӧ шогсьыс. [Рам морт дінӧ Енмыс буралӧ, а коді мӧдӧс ёрд водзӧ кыскӧ, мыжалӧмнас сійӧс дзескӧдӧ.]
Вежӧртӧмӧс сёрниыс бырӧдӧ, сылысь ловсӧ вомыс тывйыштӧ.
Ӧд Господь веськыда вӧчӧ, Сійӧ радейтӧ веськыдлунсӧ, веськыда олысьяс аддзасны Сылысь чужӧмбансӧ. Ошкӧм.
Сетӧм кывнысӧ торкӧны, пӧръясьӧны, виӧны да гусясьӧны, гозъякост олӧм пежалӧны, вир кисьтӧмлы помыс абу.
Лёк вӧчысьяс зэвтӧмаӧсь ньӧввужсӧ, дасьтӧмаӧсь ньӧвъяссӧ, медым пемыд кадӧ лыйлыны веськыд сьӧлӧмаясӧс.
Но найӧ ӧтарӧ мыжалісны: «Велӧдӧмнас Сійӧ шызьӧдӧ йӧзсӧ став Иудея му пасьтала. Пондіс шызьӧдны Галилеяын, ӧні татчӧдз воис».
да шуисны: «Ыджыдӧй, миянлы тӧд выланым уси, мый эсійӧ пӧръясьысьыс ловъя дырйиыс на шуліс, куим лун мысти пӧ ловзя.
Став йӧзыс воча горӧдісны: «Мед Сылӧн вирыс миян вылӧ да миян челядьным вылӧ коляс».
Сійӧ лунӧ тэ он нин кут янӧдны асьтӧ лёк уджъясӧн, мый тэ вӧчлін Меным паныд, ӧд сэки Ме ылыста тэ пӧвстысь вылӧ кыпӧдчысьясӧс, тэ он нин понды ышнясьны Менам вежа керӧс вылын.
Веськыда олысьӧс сылӧн веськыдлуныс мездӧ, а ылӧдчысьӧс сылӧн кӧсйӧмыс тывйыштӧ.
тэ аслад кывъясӧн асьтӧ кӧрталін, вомсьыд петан кывъясӧн асьтӧ тывъялін.
Сылӧн петасъясыс нюжӧдчисны саридз дорӧдз, паськалісны ю дорӧдз.
Войтыръяслӧн юралысьяслысь вежӧрсӧ босьтӧ, кольӧ найӧс шӧйтны овтӧминын, кӧні туйыс абу.
Быд лун найӧ лёкӧдӧны менӧ, шӧпкӧдчӧны ме йылысь.
Но ӧткымынӧс на пиысь Ме видза шыпуртысь, тшыгъялӧмысь да пӧрӧс висьӧмысь, медым найӧ висьталасны асланыс зывӧк уджъясныс йылысь войтыръяслы, кодъяс пӧвстӧ овмӧдчасны. Сэки тӧдмаласны, мый Ме – Господь».