18 Аддзан кӧ гусясьысьӧс, ӧтвывтчан сыкӧд, волысян гозъякост олӧм пежалысьяскӧд.
Сэки шуа аслым: уна эмбур тэнад чӧжӧма, тырмас уна во кежлӧ – шойччы, сёй, ю да гажӧдчы!”
Йитӧд йылысь кыв сетӧмсӧ кылӧм бӧрын татшӧм мортыс мӧвпалӧ: ”Менам ставыс лоӧ бур. Ола, кыдзи кӧсъя”. Татшӧм мортыс вӧсна бырӧдӧмыс локтас став войтырыс вылӧ.
Кор жугӧдӧма подувсӧ, мый вермас вӧчны веськыда олысь?
Ефрем ошйысьӧ: «Ме зэв озыр, уна эмбур аслым чукӧрті! Менам уджъясысь некод оз аддзы лёксӧ, мыжсӧ менсьым некод оз аддзы».
Быдӧн, коді кесъяліс ӧксылы, Аманкӧд паныдасигӧн пидзӧс вылас сувтӧмӧн копыртчыліс сы водзӧ, ӧд татшӧм вӧлі ӧксылӧн тшӧктӧмыс. Но Мардокей эз копыртчыв да эз сувтлы пидзӧс вылас Аман водзӧ.
Шуӧй: ”[Видза олан.] Лӧнь олӧм тэныд, тэнад керкалы да ставыслы, мый тэнад эм.
юралысьяскӧд, кодъяслӧн вӧлі зарни, кодъяс тыртісны керканысӧ эзысьӧн.
Мортыд пасьтӧг петӧ мам кынӧмсьыс, пасьтӧг и мунӧ тайӧ муюгыдсьыс. Сійӧ мырсьӧ-уджалӧ, но нинӧм аскӧдыс оз ну.