17 Ме шуи: «Эн сет мустӧмтысьяслы нимкодясьны, эн сет налы ышнясьны ме водзын, кор менам кокӧй лигышмунӧ.
Эн пов, Ме тэкӧд, эн майшась, Ме – тэнад Енмыд. Ме ёнмӧда тэнӧ, отсала тэныд да кутышта тэнӧ Аслам веськыд киӧн.
Но Енмыс лыйлас найӧс ньӧвйӧн, найӧс виччысьтӧг лоӧ дойдалӧма.
Со, Менам Кесъялысьӧй, Ме сета Сылы вын, Ме бӧрйи Сійӧс, Менам сьӧлӧмӧй нимкодясьӧ Сыӧн. Ме мӧдӧда Сы вылӧ Ассьым лолӧс. Сійӧ ваяс веськыда мыждӧм быд войтырлы.
Енмыс вына видзны тіянӧс усьӧмысь да вайӧдны тіянӧс Аслас дзирдлунӧ нимкодясьысь да сӧстӧм войтырӧн.
Мыйла шогсян да майшасян, менам лолӧй? Лача кут Ен вылӧ! Ме кута на ошкыны Сійӧс, ассьым Енмӧс да Мездысьӧс.
лёк вӧчысьяслысь югыдсӧ босьтіс, налысь ыршасян кияссӧ чегъяліс?
Воасны лунъяс, кор Ме орӧда тэнсьыд да тэнад рӧдлысь олан вынсӧ. Тэнад рӧдын дыр олысьыс оз ло.
Моавлысь сюрсӧ керыштӧма, сылысь кисӧ чегӧма, – висьталӧ Господь.