10 Став менам лыясӧй шуӧны: «Господьӧй, Тэ кодь мӧдыс абу. Жебӧс Тэ мездан вынаысь, гӧльӧс да коньӧрӧс – сійӧс нартитысьысь».
Буралӧмыс да збыльыс паныдасясны, веськыдлуныс да лӧньлуныс окыштчасны.
Тайӧ ставыс майшӧдлӧ ентӧдтӧмъясӧс. Но енэжвыв Батьныд тӧдӧ, мый ставыс тайӧ колӧ тіянлы.
Ӧксы пуктіс сійӧс ыджыдавны аслас керка вылын, кывкутны аслас овмӧс вӧсна,
Давидлӧн псалом. [Сьылӧны вежонса медводдза лунӧ.] Муыс да ставыс, мый сэні эм, муюгыдыс да сэні олысьяс – Господьлӧн.
Господь матын шогсьысь сьӧлӧмаяс дінӧ, ловнас усьӧмаясӧс Сійӧ мездӧ.
Асыввывсянь рытыввылӧдз мед лоӧ ошкӧма Господьлысь нимсӧ!
Веськыда олысьлы Господь оз сет тшыгъявны, лёк вӧчысьлысь кӧсйӧмсӧ Сійӧ оз збыльмӧд.
Господьысь полӧмыд олӧмтӧ видзӧ, сэки и чӧскыда узян, и лёкыс оз су тэнӧ.
Раммӧдчӧм да Господьысь полӧм бӧрын тэныд воас озырлун, пыдди пуктӧм да олӧм.