2 Енэжыс висьталӧ Енлӧн дзирдлуныс йылысь, енэжвевтыс юӧртӧ Сылӧн киӧн вӧчӧмторъяс йылысь.
Быд лун кута аттьӧавны Тэнӧ, кута ошкыны Тэнсьыд нимтӧ нэмъяс чӧж.
Вольпасьын ме казьтывла Тэнӧ, войся кадӧ мӧвпала Тэ йылысь.
Кутшӧм бур ошкыны Тэнӧ, Господьӧй, сьылӧмӧн ошкыны Тэнсьыд нимтӧ, Медвылыссаӧй!
Дышпырысь кӧ уджалан, тэ – бырӧдысьлы вок.
Енмӧй, Тэ менам Енмӧй. Водз асывсяньыс ме корся Тэнӧ, менам лолӧй гажтӧмтчӧ Тэысь, менам вир-яйӧй виччысьӧ Тэнӧ, нярмӧ куш да ватӧм овтӧминын.
Енмӧй, Тэ – менам изкыртаыс, Тэ вылӧ ме лача кута. Тэ – менам сайӧдыс, вына Дорйысьыс да Видзысьыс, Тэ – менам дзебсяніныс. Мездысьӧй, Тэ мездін менӧ виысь-дзескӧдысьясысь!
– Господьӧй, Тэ – менам выныс, Тэ – менам изкарыс, менам шог дырйи сайӧдчаніныс. Му помсяньыс локтасны Тэ дінӧ войтыръяс, найӧ шуасны: «Миян батьяслы вичмис сӧмын ылӧгыс – вичмисны идолъяс, кодъяслы весьшӧрӧ юрбитӧны, ӧд таысь нинӧм бурыс абу».
Быдӧн на пиысь лоӧ тӧвнырысь вевттьӧдӧн, бушколысь сайӧдӧн, кос муын ва петанінӧн, пӧжан муын джуджыд керӧслӧн вуджӧрӧн.
ошкыны Тэнӧ арфаӧн да гуслиӧн, дас струнаа ворсанторйӧн.
Нӧшта шуӧ: – Господь вылӧ Ме лача кута. Сійӧ содтӧ: – Со, Ме да ныв-пи, кодъясӧс сетіс Меным Ен.
Веськыда олысьӧс Енмыс мездӧ, сӧстӧма олысьӧс Сійӧ сайӧдӧ,
Давидлӧн псалом. [Сьылӧны Чом вӧчан лунъяс помасигӧн.] Енэжвывса олысьяс, кыпӧдӧй ошкӧм Господьлы, ошкӧй-нимӧдӧй Господьӧс!
Коді пыртас менӧ изкарӧ? Коді вайӧдас менӧ Эдом муӧдз?
кор Енмыс сувтӧ мыждыны, медым мездыны мувывса став увтыртӧмасӧ.
Господь – менам выныс да сьыланкывйыс, Сійӧ мездіс менӧ. Сійӧ – менам Ен, ме нимӧда Сійӧс, Сійӧ – батьӧйлӧн Ен, медвылӧ кыпӧда Сійӧс.
Ошкӧй Господьӧс, войтыръяс, ыдждӧдлӧй Сійӧс, став мувывса йӧз!