8 Сійӧ повтӧм сьӧлӧма да збой, вермысьӧн видзӧдӧ дзескӧдысьяс вылӧ.
Веськыда висьтала тіянлы: енэжыс да муыс быртӧдз, ставыс збыльмытӧдз весиг ӧти шыпас, ӧти чуттор оз вош Индӧдысь.
Найӧ лигышмунісны да усисны, а ми сувтім кок выланым да зумыда сулалам.
да сьылісны Ен кесйӧг Мӧисейлысь да Балялысь сьыланкывсӧ: – Господьӧй Енмӧй, Ставсӧвермысьӧй! Тэнад уджъясыд ыджыдӧсь да шензьӧданаӧсь, Тэнад туйясыд веськыдӧсь да збыльӧсь! Тэ – вежа войтырлӧн Ӧксыыс!
Но Индӧдыс вежа, тшӧктӧмыс тшӧтш вежа, веськыд да бур.
Турун косьмӧ, дзоридз нярмӧ, а миян Енлӧн кывйыс помтӧг олӧ.
Сідзкӧ, мый артмӧ? Эскӧмнаным ми бырӧдам Индӧдсӧ? Огӧ. Мӧдарӧ, вынсьӧдам.