7 Сійӧ – Господь, миян Енным, Сійӧ веськыда мыждӧ став му пасьтала.
Господьӧй, мед лоӧны шогманаӧсь Тэныд менам кывъясӧй да сьӧлӧмпытшса мӧвпъясӧй. Тэ менӧ Дорйысьыс да Мездысьыс!
Исус чеччис, ӧлӧдіс тӧвсӧ да тшӧктіс ваыслы: «Лӧнь, ланьт!» Тӧлыс ланьтіс, и вӧвлытӧм чӧв-лӧнь пуксис.
Ен эз вунӧд Нойӧс да сыкӧд ковчегын кывтысь мувыв пемӧсъясӧс [лэбачьясӧс да гаг-веглясьысьясӧс]. Ен тшӧктіс кыпӧдчыны му вылын тӧвлы, и ваыс сувтіс.
кор выліас сувтӧдіс кымӧръяс, вынаӧн вӧчис йирпытшса ва петанінъяс,
Ӧд Сійӧ ловзьӧдӧ нюкыртчӧмаясӧс, Аслас бурнас пӧткӧдӧ тшыгъялысьясӧс.
Найӧ тӧдӧмӧн дӧзмӧдісны Енсӧ, корисны Сылысь сёян сьӧлӧм сертиныс.