5 Менам сьӧлӧмӧй дойысла дзикӧдз топаліс, сійӧ турун моз косьмис. Ме вунӧдла весиг сёйнысӧ,
Му вылын олысь вежа войтырыд шензьӧдана, ме нимкодяся наӧн.
Курыд шог налы, кодъяс асьнысӧ лэптӧны да вылісянь видзӧдӧны.
[Господьӧй,] Аслад бурлуныд кузя вӧч бурсӧ Сионлы, выльысь кыпӧд Ерусалимлысь стенъяссӧ!
Олӧма аньяс мед оласны вежавидзӧмӧн, оз суклясьны, вина оз юны, туйдӧдасны томджыкъясӧс бурас,
Но ме сёрнита сэтшӧм морт йылысь, коді шуӧ асьсӧ эскысьӧн, но ачыс кырсалӧ, горшасьӧ, суклясьӧ, гусясьӧ, кодалӧ да идоллы юрбитӧ – татшӧмыскӧд энӧ кутӧй некутшӧм йитӧд. Весиг энӧ сёйӧй сыкӧд ӧтлаын!
Висьтала тіянлы: Ен водзын веськыдӧн муніс гортас вот перйысь, эз фарисей. Ӧд асьсӧ вылӧ пуктысьӧс лэдзасны, асьсӧ улӧ пуктысьӧс кыпӧдасны».
Суклясьысь морт восьтӧ мӧдлысь гусяторсӧ, паськыд вомакӧд эн волысь.
Ӧта-мӧд йылысь суклясьӧны, медым мыжтӧмлысь вир кисьтны. Ерусалимса керӧсъяс вылын сёйӧны идолъяслы вайӧмторъяс, кар шӧрын вӧчӧны пежсӧ.
Вылӧ кыпӧдчысьяс лэдзасны юрнысӧ, ышнясьысьяс улӧдз копыртчасны, сійӧ лунӧ сӧмын Господь лоӧ медся вылын.
Вой тӧв вайӧ зэр, гуся сёрни – лӧг чужӧмъяс.
Лӧгалӧмсӧ дзебысь пӧръясьӧ, суклясьӧмсӧ паськӧдысь – вежӧртӧм.
Тэнад тӧдӧмлуныд шензьӧдӧ менӧ, сійӧ ёна вылын, ме ог вермы сійӧс вежӧрӧ тӧрӧдны.
Энӧ ышнясьӧй асланыд сёрниясӧн, тіян вомысь мед оз петны тшап кывъяс. Ӧд Господь эм Ен, Сійӧ ставсӧ тӧдӧ, Сійӧ веситӧ уджъяснымӧс.
Аслад войтыр пӧвстын ылӧг сёрни эн паськӧд. Эн вешйы бокӧ, тэнсьыд матыссатӧ кӧ кодкӧ мыждӧ кулӧм вылӧ. Ме – Господь [тіян Енныд].
Эн паськӧд ылӧг сёрнияс. Ёрд водзын лёк вӧчысьлы пӧръялӧмнад эн отсав.
Матыссаыд йылысь ылӧгсӧ эн висьтав.
Аньяс мед тшӧтш лоасны мывкыдаӧсь, садь вежӧраӧсь, быдторйын эсканаӧсь да оз суклясьны.
Лёк вӧчысьлӧн биыс – тшаплун да вылӧ кыпӧдчӧм, но тайӧ мыж.