12 Мӧисей да Аарон петісны фараон керкаысь. Мӧисей шыасис Господь дінӧ, мед Сійӧ мездас фараонӧс жабаясысь.
Господь Ыджыдыс тадзи висьталӧ: нӧшта Ме збыльмӧда Менам Израиль войтырлысь корӧмсӧ да ыж чукӧрлысь моз содта налысь лыдсӧ.
Ме ог лэдз ачымӧс мыж вӧчны Господьлы паныд – ог дугды кевмысьны тіян вӧсна. Ме веськӧда тіянӧс бур да веськыд туй вылӧ.
Но Мӧисей кевмысьӧмӧн шыасис аслас Господь Ен дінӧ: «Господьӧй, эн ӧзты Ассьыд скӧрлунтӧ Аслад войтырыд вылӧ, кодӧс Тэ ыджыд вынйӧрӧн да вына киӧн петкӧдін Египет муысь.
Мӧисей петіс фараон дінысь да кевмысис Господьлы.
Мӧисей муніс фараон дінысь, петіс карсьыс да лэптіс кисӧ Господьлань. Гым да шер дугдісны. Зэрыс дугдіс киссьыны му вылӧ.
Фараон корис Мӧисейӧс Ааронкӧд да шуис налы: «Кевмысьӧй Господьлы, мед Сійӧ вештас ме дінысь да менам войтыр дінысь жабаясӧс. Сэсся ме лэдза Израиль войтырӧс мунны, медым Господьлы вайны вись».
Господь вӧчис Мӧисейлӧн корӧм серти, и жабаяс кулалісны керкаясын, йӧръясын да видз-му вылын.
Та понда сійӧс лыддьӧны веськыда олысьӧн чужысьяссянь чужысьясӧдз нэмъяс чӧж.