21 Господь шуис: «Сувт татчӧ, Ме бокӧ, изкырта вылас.
«Господь Саваоф тадзи висьталӧ: тэ кӧ пондан ветлыны Менам туйясӧд да овны Менам тшӧктӧмъяс серти, сэки кутан веськӧдлыны Менам керкаӧн, юравны Менам йӧрын. Ме лэдза тэнӧ Ас дінӧ тані сулалысь анделъясӧс моз».
Ме сета Аслам керкаын да карын казьтыланпас да ним, и тайӧ лоӧ налы ныв-пи дорысь бурджык на. Ме сета налы бырлытӧм ним, кодӧс оз вунӧдны.
Коді пышъяс татшӧм карас, мед сувтас кар дзиръя дорӧ да висьтасяс карса юрнуӧдысьяслы, мый сійӧ вӧчис. Сэсся сійӧс лэдзасны карас да сетасны оланін.
А тэ кольччы татчӧ Мекӧд. Ме висьтала тэныд став индӧд-тшӧктӧмсӧ, мыйӧ тэ сэсся велӧдан найӧс. Мед на серти оласны сійӧ муас, мый Ме сета налы”.
Вот перйысьяс мукӧд мыжаяскӧд локтісны Исус дінӧ кывзыны Сійӧс.
Сэні сійӧ узьмӧдчис кырта горсйӧ. Войнас сылы вӧлі Господьсянь кыв. Господь шуис: «Илля, тэ мыйла тані?»
Енэжыс висьталӧ Енлӧн дзирдлуныс йылысь, енэжвевтыс юӧртӧ Сылӧн киӧн вӧчӧмторъяс йылысь.
Ӧд найӧ нинӧмӧ пуктӧны Господьлысь уджъяссӧ, Сылысь вӧчӧмторъяссӧ. Та вӧсна Сійӧ пасьвартас найӧс, и бӧрсӧ кок выланыс оз сувтӧд.
Сӧмын Енмыс сетӧ менам ловлы лӧньлунсӧ, Сысянь воӧ меным мездмӧмыс.
Вольпасьын ме казьтывла Тэнӧ, войся кадӧ мӧвпала Тэ йылысь.
