15 Мӧисей шуис Господьлы: «Тэ кӧ он мун [миянкӧд], сідзкӧ, эн петкӧд миянӧс татысь.
Сійӧ шуис: «Ыджыдӧй, Тэ кӧ бур сьӧлӧма ме дінӧ, лок да мун миянкӧд водзӧ. Збыльысь, тайӧ войтырыс асныра. Прӧстит миянлысь мыжнымӧс да лёк вӧчӧмнымӧс. Вӧч миянӧс Аслад войтырӧн».
Сійӧ нуӧдас тіянӧс муӧ, кӧні визувтӧ йӧв да ма. Ачым Ме ог мун тіянкӧд, медым туяныд Ме эг ви тіянӧс асныралӧм вӧснаныд».
Вайӧй шогмана висьяс да лача кутӧй Господь вылӧ.
Сьылӧй сьыланкыв, ворсӧй тимпанӧн, ворсӧй мичаа юргысь гуслиӧн да арфаӧн.
Енмыс шуис: «Ме лэдзи пельпом вывсьыд сьӧкыд ноптӧ, мезді китӧ сьӧкыдтор новлӧдлӧмысь.
сьӧкыд кадӧ Сійӧ вӧлі накӧд, Сылӧн анделыс отсаліс налы. Аслас муслуныс да бурлуныс вӧсна Сійӧ мездывліс найӧс, новлӧдліс найӧс ки вылас став важся лунъясӧ.
Ӧти пророк-велӧдчысь шуис Елисейлы: «Ми, тэнад кесйӧгъяс, кӧсъям, мед тэ тшӧтш мунін миянкӧд». «Муна», – шуис Елисей