31 Мӧисей бӧр локтіс Господь дінӧ да шуис: «[Господьӧй,] тайӧ войтырыс ыджыд мыж вӧчис. Найӧ зарниысь вӧчисны аслыныс енмӧс.
Энӧ вӧчӧй аслыныд эзысь да зарни енъясӧс.
Ми, Израиль войтыр, торким Тэнсьыд Индӧдтӧ, бергӧдчим Тэысь да эгӧ кывзӧй Тэнӧ. Миянӧс суис ёрӧм да мыждӧм, мый йылысь гижӧма Ен кесйӧг Мӧисейлӧн Индӧдын, ӧд ми мыж вӧчим Тэныд паныд.
Господьӧй, миянлы, миян ӧксыяслы, юралысь-веськӧдлысьяслы да миян батьяслы юръяндзим, ӧд ми мыж вӧчим Тэныд паныд.
Мӧд луннас Мӧисей шуис войтырыслы: «Ті вӧчинныд ыджыд мыж. Ме кая керӧс вылӧ Господь дінӧ, гашкӧ, верма вештыны тіянлысь мыжнытӧ».
Ми мыж вӧчим да лёкнога олім. Ми лёксӧ вӧчим да кыпӧдчим Тэныд паныд, ми ӧтдортім Тэнсьыд индӧд-тшӧктӧмъястӧ.
Быдторйын, мый суис миянӧс, Тэ веськыда вӧчин, ӧд Тэ веськыд, а ми – мыжаӧсь.
Господьӧй, Израильлӧн Енмӧй, Тэ веськыд Ен! Талун ми, войтырлӧн колясыс, асланым мыжъясӧн сулалам Тэ водзын. Дерт, татшӧмтор бӧрын ми огӧ шогмӧй локны Тэнад чужӧмбан водзӧ».
Мӧисей вӧлі керӧс вылын Господь дорын нелямын лун да нелямын вой, нянь эз сёйлы ни ва эз юлы. Сійӧ гижис изпӧвъяс вылӧ йитӧдлысь кывъяссӧ – дас тшӧктӧм.
Эн вӧч аслыд бӧлбанӧс да идолӧ пуктӧм могысь эн серпасав сійӧс, мый эм енэжас, му вылас да муысь улынджык ваас.
Найӧ вӧчисны зарни ӧшкӧс, шуисны, тайӧ пӧ миян ен, коді петкӧдіс миянӧс Египетысь. Найӧ вӧчисны уна пеж,