3 Мӧисей Ааронкӧд локтісны фараон дінӧ да шуисны сылы: «Господь, еврейяслӧн Ен, тадзи висьталӧ: ”Дыр-ӧ на тэ он раммӧдчы Ме водзын? Лэдз Менсьым войтырӧс, медым найӧ юрбитасны Меным.
Сідзкӧ, раммӧдчӧй Енлӧн вына кипод улӧ, и ас кадӧ Сійӧ кыпӧдас тіянӧс.
Раммӧдчӧй Господь водзын, и Сійӧ кыпӧдас тіянӧс.
«Видзӧд, кутшӧма Ахав раммӧдчис Ме водзын. Раммӧдчӧмыс вӧсна сылӧн олан лунъяс дырйи Ме ог ысты шогсӧ. Но пиыслӧн олан лунъяс дырйи Ме ыста шогсӧ Ахавлӧн рӧдыс вылӧ».
Видзчысьӧй, медым энӧ бергӧдчӧй тіянлы Висьталысьысь! Енмыс сёрнитіс му вылас Израиль войтыркӧд, но найӧ бергӧдчисны Сыысь. Та вӧсна найӧс вӧлі мыждӧма. Сідзкӧ, миянӧс ёнджыка на лоӧ мыждӧма, огӧ кӧ кывзӧй енэжсянь Висьталысьӧс.
Гашкӧ, тэ нинӧм туйӧ пуктан Енлысь ыджыд бурлунсӧ, мелілунсӧ да терпитӧмсӧ? Он ӧмӧй гӧгӧрво, мый Енлӧн бурлуныс вайӧдӧ тэнӧ мыжъяссьыд бергӧдчӧмӧ.
– Висьтав ӧксылы да сылӧн мамыслы: эновтӧй юралан пуклӧснытӧ, ӧд тіян юр вылысь усис дзирдалана юркытшныд.
Но Ерусалимын олысьяс кыпӧдчисны Менам индӧд-тшӧктӧмъяслы паныд, мукӧд войтыръяс дорысь унджык лёксӧ вӧчисны да ёнджыка на Менсьым тшӧктӧмъясӧс торкисны. Найӧ бокӧ вештӧмаӧсь Менсьым тшӧктӧмъясӧс, оз овны Менам индӧдъяс серти.
Тайӧ лёк войтырыс оз кӧсйы кывзыны Менсьым кывъясӧс. Найӧ олӧны асланыс чорыд сьӧлӧмныс серти, юрбитӧны-копрасьӧны да кесъялӧны мукӧд енъяслы. Найӧ лоӧны сісьмӧм вӧнь кодьӧсь, нинӧм вылӧ оз нин шогмыны.
Вылӧ кыпӧдчысьяс лэдзасны юрнысӧ, ышнясьысьяс улӧдз копыртчасны, сійӧ лунӧ сӧмын Господь лоӧ медся вылын.
Гашкӧ, бара нӧйтны тіянӧс, ӧд ті пыр на асныраланныд. Тіян юрныд ставнас доймалӧма, пытшкӧсныд ставнас висьӧ.
Озырлы аслас эмбурыс изкар кодь, озырлуныс сылы джуджыд потшӧс кодь.
Ме кори, но ті энӧ кывзысьӧй, киӧс нюжӧді, но некод меным вочасӧ эз пет.
«Дыр-ӧ на ті, мывкыдтӧмъяс, кутанныд овны мывкыдтӧма, ті, омӧльтысьяс, – омӧльтны мывкыдлунсӧ, а ті, вежӧртӧмъяс, – мустӧмтны тӧдӧмлунсӧ?
Та вӧсна шуӧм кывъясӧс ме бӧр босьта, бус да пӧим пытшкын пукалӧмӧн каитча.
”Тэ небзьӧдін сьӧлӧмтӧ да раммӧдчин Ме водзын, кор тэ кылін, мый Ме висьтавлі тайӧ карыс да сэні олысьяс йылысь. Тэ раммӧдчин Ме водзын, косялін паськӧмтӧ да бӧрдін Ме водзын, та вӧсна Ме кылі тэнӧ, – висьталӧ Господь. –
Хозайлӧн небӧгӧ гижӧма Манассейлысь кевмысьӧмсӧ да кыдзи Енмыс кыліс сійӧс, сылӧн мыжъяс йылысь да Енсӧ эновтӧм йылысь. Сэтчӧ гижӧма тшӧтш вись ваян мылькъяс йылысь, юрбитан пуяс да идолъяс йылысь, кодъясӧс сійӧ сувтӧдаліс Ен водзын раммӧдчытӧдз на.
Сьӧкыдалігас Манассей кутіс кевмысьны Господьлы, аслас Енлы. Сійӧ раммӧдчис аслас батьяслӧн Ен водзын.
Илля матыстчис войтырыс дінӧ да шуис: «Дыр-ӧ на ті кутанныд чотны кыкнан кокнаныд? Господь кӧ эм Ен, кывзысьӧй Сылысь, Ваал кӧ енмыс, сылысь кывзысьӧй». Войтырыс чӧв оліс.
«Дыр-ӧ на лёкнас тырӧм тайӧ войтырыс кутас шуасьны Ме вылӧ? Ме кыла Израиль пиянлысь Ме вылӧ ропкӧмсӧ.
Сэки Господь шуис Мӧисейлы: «Дыр-ӧ на ті кутанныд торкны Менсьым индӧд-тшӧктӧмъясӧс?
Тэ век на паныд кыпӧдчан Менам войтырлы, он лэдз сійӧс.
и Менам нимӧн пасйӧм войтырӧй кӧ раммӧдчас, шыасяс Ме дінӧ кевмысьӧмӧн, эновтчас аслас лёк туйясысь да кутас корсьны Менӧ, сэки Ме кыла найӧс енэжсяньыс, прӧстита налысь мыжсӧ да бурдӧда налысь мусӧ.
Тшӧкта тэныд: лэдз Менсьым пиӧс юрбитны Меным. А он кӧ лэдз, Ме виа тэнсьыд медводдза чужысь питӧ».
А он кӧ лэдз Менсьым войтырӧс, аски [тайӧ кадас] тэнад му вылӧ Ме ыста саранча.
”Ме висьтавлі тайӧ карыс да сэні олысьяс йылысь, мый найӧ лоӧны повзьӧданторйӧн да ёранторйӧн. Тайӧс кылӧм бӧрын тэ небзьӧдін сьӧлӧмтӧ да раммӧдчин Ме водзын, косялін паськӧмтӧ да бӧрдін Ме водзын, та вӧсна Ме кылі тэнӧ, – висьталӧ Господь. –
Чуксалӧй Вавилонлы паныд ньӧввужйӧн лыйсьысьясӧс, кытшалӧй Вавилон кар, медым некод эз пышйы сэтысь. Мынтысьӧй сылы уджъясыс серти, вӧчӧй сыкӧд сідзи, кыдзи сійӧ вӧчис. Ӧд сійӧ кыпӧдчис Господьлы паныд, Израильлӧн вежа Енлы паныд.
Тэ, Валтасар, Навукодоносорлӧн пиыс, тӧдін ставсӧ тайӧс, но тэ эн раммӧдчы.
Мӧисей да Аарон локтісны фараон дінӧ да шуисны сылы: «Господь, Израильлӧн Ен, тадзи висьталӧ: ”Лэдз Менсьым войтырӧс мунны овтӧминӧ, медым найӧ пасъясны Меным сиӧм гаж”».