2 Найӧ горзӧны Меным: «Енмӧй, ми тӧдам Тэнӧ! Ми – Израиль войтыр».
Найӧ шуӧны, тӧдам пӧ Енсӧ, но уджыс налӧн мӧдтор йылысь висьталӧ. Найӧ мустӧмӧсь, кывзысьтӧмӧсь и бурсӧ вӧчны оз сяммыны.
Оз быдӧн, коді шуӧ Меным: ”Господьӧй, Господьӧй”, пыр Енэжвыв Юраланінӧ. Пырас сӧмын Менам енэжвыв Батьлӧн кӧсйӧм серти олысь.
Коді шуӧ, ме пӧ тӧда Сійӧс, но торкӧ Сылысь тшӧктӧмъяссӧ, сійӧ пӧръясьӧ, да сы пытшкын збыльыс абу.
Воас кад, кор керка кутысь чеччас да йигналас ӧдзӧссӧ. Ывласяньыс ӧдзӧсӧ игӧдчӧмӧн понданныд вӧзйысьны: ”Ыджыдӧй, Ыджыдӧй, восьт миянлы!” Сійӧ вочавидзас: ”Кодъяс ті? Ме ог тӧд тіянӧс”.
Сёрӧнджык мӧд витыс локтасны. Найӧ пондасны вӧзйысьны: ”Ыджыдӧй, ыджыдӧй, восьт миянлы!”
Ёрд вылын юралысьяс козин босьтӧны, попъяс сьӧм вылӧ велӧдӧны, водзвыв висьталӧмысь пророкъяс сьӧм корӧны. Найӧ мӧвпалӧны, мый Господь отсалӧ налы, шуалӧны, Господь пӧ миянкӧд, шогыс пӧ оз су миянӧс.
Ті шуанныд: ”Тані Господьлӧн крамыс, Господьлӧн крамыс, Господьлӧн крамыс”. Тайӧ шуӧмнас энӧ ылӧдлӧй асьнытӧ, мый ставыс бур.
Но Еху эз эновтчы сійӧ мыжъяссьыс, мыйӧн Неватлӧн Еровам пиыс коркӧ кежӧдіс Израиль войтырӧс мыжас, эз бырӧд Вефильысь да Данысь зарни ӧшъяс.
Еху шуис: «Мунам мекӧд. Тэ аддзан, кыдзи сьӧлӧмсянь ме тышкася Господь вӧсна». Ионадав сӧліс Ехулӧн тарантасӧ, и найӧ мунісны водзӧ.
Ме бӧр локта Аслам оланінӧ да кута виччысьны, кытчӧдз найӧ оз гӧгӧрвоны мыжнысӧ да оз пондыны корсьны Менӧ.
Но Израиль ӧтдортіс бурсӧ, та вӧсна вӧрӧг вӧтлӧ сійӧс.