4 Но некод мед оз мыжав мӧдӧс, оз норась мӧд вылӧ. Ме мыжала тэнӧ, поп,
Но коді кутас ышнясьны да оз кывзысь поплысь, коді кесъялӧ сэні Господь Енныд водзын, либӧ оз кывзысь [сійӧ кадас уджалысь] ёрдысьлысь, сійӧс колӧ вины. Бырӧдӧй Израильысь лёксӧ.
Та вӧсна вежӧра морт татшӧм кадӧ чӧв олӧ, ӧд тайӧ лёк кад.
Ефрем кутчысьӧ идолъясӧ – мед вӧчасны, кыдзи кӧсйӧны!
Кор шойысла локтас рӧдвужсьыс кодкӧ али шойяс сотысь да юалас керкаас пукалысьлысь: «Эм-ӧ на кодкӧ тэкӧд?», мӧдыс вочавидзас: «Абу». Локтысь содтас: «Чӧв ов! Господьлысь нимсӧ тані эн казьтыв».
Ме вӧча сідз, мый кывйыд ляксяс горш бердад, и тэ он вермы сёрнитнытӧ, он кут ӧлӧдны тайӧ асныра войтырсӧ.
Йӧзыс шуисны: «Локтӧй, сёрнитчамӧй Еремейлы паныд. Локтӧй, лёкӧдамӧй сійӧс, огӧ кывзӧй сійӧс! Миян эм попъяслӧн велӧдӧм, мывкыда йӧзлӧн туйдӧдӧм, пророкъяслӧн кыв».
Коді ёрд вылын веськыда мыждыны корӧ, сійӧс ті мустӧмтанныд, збыльсӧ висьталысьӧс зывӧктанныд.