16 Иуда матыстчис ань дінӧ да шуис: «Ме кӧсъя тэкӧд талун узьны». Ӧд эз тӧд ассьыс моньсӧ. Мӧдыс юаліс: «Узя кӧ тэкӧд, мый сетан меным?»
Став лёкыс заводитчӧ сьӧм радейтӧмсянь. Сьӧм бӧрся вӧтлысигӧн кодсюрӧ кежисны эскӧмысь да кӧлалісны ас выланыс уна шог.
да шуис: «Мый сетанныд, вузала кӧ тіянлы Исусӧс?» Найӧ вӧзйисны сылы комын эзысь сьӧм.
Кор Фамар матыстчис Амнон дінӧ, мӧдыс кватитіс сійӧс да шуис: «Лок, вод ме дінӧ, чойӧй».
Кырсалысь аньлы вештысьӧны сьӧмӧн, а тэ ачыд мынтысян мусукъясыдлы. Тэ сетін козинъяс налы, медым найӧ быдласянь волывлісны тэкӧд кырсавны.
Энӧ вайӧй асланыд Господь Енлӧн керкаӧ кырсалӧм помысь босьтӧм сьӧм, медым збыльмӧдны кыв сетӧмнытӧ, ӧд кырсалысьяс зывӧкӧсь Господьлы, тіян Енлы.
Иуда аддзис Фамарӧс, но эз тӧд, чайтіс сійӧс кырсалысь аньӧн, чужӧмсӧ вӧлі тупкӧма да.
Иуда вочавидзис: «Ме мӧдӧда тэныд аслам пемӧс чукӧрысь кӧзапиӧс». Ань шуис: «Сет меным водзӧсӧн мыйкӧ, кытчӧдз он мӧдӧд».