50 Тэ кӧ менам нывъяскӧд кутан лёкнога овны либӧ наысь ӧтдор босьтан гӧтыръясӧс, Ен аддзӧ тайӧс. Весиг кӧ некод оз аддзы да оз висьтав та йылысь, но Енмыс аддзӧ.
Найӧ шуисны Еремейлы: «Господь мед лоӧ эскана да збыль аддзылысь-висьталысьӧн. Сійӧ мед висьталас миянлы паныд, ми кӧ огӧ вӧчӧй ставсӧ сідзи, кыдзи тшӧктӧ Господь, тэнад Енмыд.
Ӧд Израильын найӧ вӧчисны зывӧкторъяс: найӧ пежалісны гозъякост олӧм мукӧдлӧн гӧтыръяскӧд, Менам нимсянь висьтавлісны ылӧгсӧ, мый Ме эг тшӧктывлы висьтавны. Ме тӧда та йылысь, ӧд Ачым аддзылі тайӧс, – висьталӧ Господь».
– Кывзӧй, войтыръяс! Кывзы, му! Кывзӧй, сэні олысьяс! Господь Ыджыдыс ставсӧ аддзӧ – Сійӧ локтас Аслас вежа крамысь да мыжалас тіянӧс.
Галаадса юрнуӧдысьяс вочавидзисны: «Господь кывліс миянлысь сёрнитчӧмнымӧс. Ми тэ ног вӧчам».
Ми некор эгӧ сёрнитлӧй мавтан кывъясӧн, ті тӧданныд тайӧс. Нинӧм эгӧ вӧчӧй горшасьӧмӧн, Ен тӧдӧ.
– Ме локта тіян дінӧ, медым мыждыны! Ме нюжмасьтӧг мыжда тунасьысьясӧс, гозъякост олӧм пежалысьясӧс, пӧръясьӧмӧн кыв сетысьясӧс, найӧс, кодъяс оз мынтысьны уджалысьлы, дзескӧдӧны дӧваӧс да батьтӧм-мамтӧмӧс, ӧтдортӧны йӧз муысь локтысьӧс – ставнысӧ, кодъяс оз повны Меысь, – висьталӧ Господь Саваоф.
Ті юаланныд: «Мый понда оз сибӧд?» Сыысь, мый тэ эновтін том кадӧ босьтӧм гӧтыртӧ, кодкӧд тэнад вӧлі йитӧд. Ӧні тэ да гӧтырыд костын мыжалысьыс – Господь.
Самуил шуис налы: «Господь кылӧ, и Сылӧн мавтыштӧмаыс талун кылӧ тіянлысь висьталӧмтӧ, мый ме сайын нинӧм абу». Ставныс шуисны: «Господь кылӧ».
Ловъя гӧтырыдлысь чойсӧ эн босьт гӧтырӧ да эн узьлы сыкӧд.
Со, тайӧ мыльксӧ да тайӧ казьтылан изсӧ ме пукті тэа-меа костӧ.
Енэжас эм ме дор Сулалысьыс, медвыліас эм менӧ Дорйысьыс.