46 А Исаак верӧсыслы Ревекка шуис: «Тайӧ хеттей аньясыс вӧсна меным мустӧммис олӧмыс. Нӧшта кӧ Яков босьтас гӧтырӧ хеттей аньӧс, весиг ог кӧсйы овнысӧ!»
кыв сет Господь водзын, енэжыслӧн да муыслӧн Ен водзын, мый Исаак пиӧйлы гӧтырсӧ тэ он вай ханаан войтырысь, кодъяс пӧвстын ме ола,
Сэки гӧгӧрвоис, мый ханаанса нывъяс Исаак батьыслы абу сьӧлӧм сертиыс.
Тэ кӧ эськӧ кулӧмаяслӧн оланінын сайӧдін менӧ, дзебин менӧ, кытчӧдз скӧралӧмсьыд он лӧнь, индін меным кад, а сэсся ме йылысь бара казьтыштін!
Зывӧк лои меным олӧмыс, менам нэмӧй дженьыд. Эновт менӧ! Менам олан лунъясӧй тӧвру пӧльыштӧм кодьӧсь.
ачыс муніс овтӧминӧ лунтыр мунан ылнаӧ да пуксис пу улӧ. Сэні пондіс кевмыны аслыс кулӧм: «Тырмас, Господьӧй, меным овнысӧ. Босьт менсьым лолӧс, ме ӧд абу бурджык аслам батьяс дорысь».
Татшӧм олӧм дорысь бурджык лоӧ, виан кӧ менӧ. Ло бур сьӧлӧма да ви менӧ, медым помасяс менам шогӧй!»
Ен юаліс Ионалысь: «Быдмӧгыс понда ӧмӧй татшӧма скӧрмин?» Мӧдыс вочавидзис: «Да. Весиг овнысӧ ог кӧсйы».
Та вӧсна, Господьӧй, босьт менсьым лолӧс – бурджык меным кувны олӧм дорысь».