14 Яков муніс да вайис мамыслы кӧзапиянӧс. Мамыс вӧчис батьныслысь радейтана сёянсӧ.
Видзчысьӧй, медым сьӧлӧмныд эз кӧртась кодалӧм-гажӧдчӧмас да олӧм тӧждас, ӧд ставыс тайӧ чорзьӧдӧ тіянлысь сьӧлӧмнытӧ. Мед сійӧ луныс оз су тіянӧс виччысьтӧг.
Видзӧд, некод оз кӧсйы тӧдны менӧ, меным некытчӧ пышйыны, ме вӧсна некод оз тӧждысь.
Исав дасьтіс сёян, вайис батьыслы да шуис: «Чеччы, батьӧй, сёйышт пӧтка яйтӧ, а сэсся бурсиан менӧ».
Сэсся сетіс Яковлы киас яй да нянь.
Мун да пемӧс чукӧрысь бӧрйы кык бур кӧзапиӧс. Ме дасьта наысь батьыдлы радейтана сёянсӧ.
Батьыд тшӧктіс сылы пӧтка кыйны да сёян дасьтыны. Кӧсйысис, мый сёйӧм бӧрас Господь водзын бурсиас Исавӧс.
Дасьты менсьым радейтана сёянӧс. Ме сёя, а сэсся бурсиа тэнӧ кулӧм водзвылын».
Исаак радейтіс сёйны пӧтка яй, та вӧсна сылы мусаджык вӧлі Исав, а Ревеккалы мусаджык вӧлі Яков.
Мамыс шуис сылы: «Ме вылын мед лоас тайӧ ёрӧмыс, пиӧй. Тэ сӧмын кывзысь. Мун да вай меным, мый кори».
Сэсся Ревекка босьтіс аслас видзанінысь ыджыдджык Исав пиыслысь медбур паськӧмсӧ да пасьтӧдіс ичӧтджык Яков писӧ.