18 Господь Ен шуис: «Абу бур овны мортлы ӧтнаслы. Вӧчамӧй сылы лӧсялана отсасьысьӧс».
Верӧсъяс, пыдди пуктӧй ассьыныд гӧтырнытӧ, олӧй накӧд бур мывкыдӧн. Дерт, найӧ тіян дорысь жебджыкӧсь, но налы тшӧтш вичмӧ Енсянь буралӧмыс да олӧмыс. Тадзи кӧ вӧчанныд, кевмысиганыд оз ло мытшӧдыс.
Кывйыд ыджыдалӧ олӧмыс и кулӧмыс вылын, сёрнитны радейтысь пӧткӧдчӧ кывйыслӧн вотӧснас.
Адам шуис: «Гӧтырӧй, кодӧс Тэ сетін меным, мыччис меным вотӧссӧ, и ме сёйи».
Ноеминь шуис Руфа моньыслы: «Нылӧй, кӧсъя тэныд верӧс аддзыны, медым тэныд бур вӧлі.
Шуам, мортыслӧн эм гӧтырпу. Сійӧ кӧ лыддьӧ лёкторйӧн, мый оз гӧтрась гӧтырпуыс вылӧ и асьсӧ кутны оз вермы, мед ас кӧсйӧм сертиыс вӧчӧ, мед гӧтрасьӧ – тайӧ абу мыж.
Ен видзӧдліс Аслас вӧчӧмторъяс вылӧ и аддзис, мый ставыс вывті бур. Вӧлі рыт, вӧлі асыв – квайтӧд лун.
Морт сеталіс нимъяс вӧрса да гортса став пемӧслы, став енэжвыв лэбачлы. Но мортлы лӧсялана отсасьысьыс эз на вӧв.