2 Ӧврам шуис: «Господьӧй Ыджыдӧй! Мый Тэ сетан меным? Менам ныв-пиӧй абу, овмӧсӧн веськӧдлӧ Дамаскысь Элизер».
Енмыс эз сет Ӧвраамлы татысь весиг кок пыдӧс пасьта му. Но кор Ӧвраам вӧлі ныв-питӧм на, Енмыс кӧсйысис сетны сылы да сысянь чужысьяслы мусӧ.
Исаак кевмысис Господьлы гӧтырыс вӧсна, ӧд гӧтырыс эз вермы сьӧктынысӧ. Господь кыліс сійӧс, и Ревекка кынӧмасис.
Ме сета Аслам керкаын да карын казьтыланпас да ним, и тайӧ лоӧ налы ныв-пи дорысь бурджык на. Ме сета налы бырлытӧм ним, кодӧс оз вунӧдны.
Мывкыд кесйӧг веськӧдлӧ ыджыдыслӧн яндысьтӧм пинас, сылы вуджӧ ыджыдыслӧн овмӧсыс пилы моз.
Тэнад керкаын гӧтырыд лоӧ вотӧс вайысь виноград пу кодь. Пызан сайын тэнад пияныд лоӧны олив пулӧн вожъяс кодьӧсь.
Анна кыв сетіс Сылы: «Господь Саваоф, [Ставсӧвермысь Енмӧй,] эн вунӧд менӧ, Ассьыд кесйӧгтӧ! Видзӧдлы менам шогсьӧм вылӧ, казьтышт менӧ! Господьӧй, сетан кӧ меным пиӧс, ме сета сійӧс Тэныд пыр кежлӧ. Сійӧ [вина-сур оз кут юны,] юрсисӧ некор оз шыр».
Ӧсип аслас керка кутысьлы тшӧктіс: «Тырт тайӧ йӧзыслысь мешӧкъяссӧ сёянӧн, мыйта вермасны нуны. Быдӧнлы мешӧк вомас пукты сылысь сьӧмсӧ.
Вокъяс матыстчисны керка кутысь дінӧ да шуисны:
Кесйӧг босьтіс Ӧвраам ыджыдыслӧн верблюд чукӧрысь дас верблюдӧс да сылӧн озырлунысь быдсикас донаторсӧ, сэсся мӧдӧдчис Месопотамияӧ, Нахорлӧн карӧ.
Дыр виччысьӧмысь сьӧлӧмыд нюкыртчӧ, збыльмӧм кӧсйӧмыд олӧмыслӧн пу кодь.
Меысь ыджыдыс тайӧ керкаас абу. Ставыс менам киын – тэысь кындзи, ӧд тэ сылӧн гӧтыр. Ме ог кӧсйы вӧчны тайӧ ыджыд лёкторсӧ да мыжсӧ Енлы паныд».
Овмӧснас веськӧдлысь кесйӧгыслы Ӧвраам шуис: «Менам лядьвейӧ китӧ пуктӧмӧн
Войнас сійӧ юкліс ассьыс тышкайӧзсӧ чукӧръяс вылӧ, уськӧдчис Лотӧс пленӧ босьтысьяс вылӧ да пасьвартіс найӧс. Ловйӧн кольысьясӧс вӧтӧдісны Дамаск войвывладорса Ховаӧдз.
Тайӧ лоӧмторъясыс бӧрын Ӧврамлы петкӧдчис Господь да шуис: «Эн пов, Ӧврам, Ме – тэнад сайӧдыд. Тэныд вичмас ыджыд тырдон».
Ӧврам нӧшта шуис: «Менам став овмӧсӧй вичмас сылы, ӧд Тэ эн сет меным пи».
Дамаск йылысь водзвыв висьталӧм. Дамаск кар бырас, сійӧ лоӧ киссьӧм карӧн.
Дамаск йылысь. – Хамат да Арпад каръясын олысьяс шӧйӧвошӧмаӧсь лёк юӧр кылӧмысь, полӧмнысла найӧ саридз моз шызьӧмаӧсь, оз вермыны лӧньнысӧ.
Кесйӧгыс вочавидзис: «Моавса сійӧ. Локтӧма Ноеминькӧд Моав муысь.