22 Ань корис верӧссӧ да шуис: «Сет меным ӧти кесйӧгӧс да осёлӧс. Ме тэрмасьӧмӧн ветла Енлӧн морт дінӧ да регыд бӧр локта».
Велӧдчысьяс кор кылісны, мый Петыр Лиддаын, Иоппиясянь неылын, мӧдӧдісны кык мортӧс корны Петырӧс, мед сійӧ дзик пыр локтас на дінӧ.
Чойяс мӧдӧдісны мортӧс висьтавны Исуслы: «Господьӧй, Тэнад муса ёртыд висьӧ».
Мун котӧрт сылы воча да юав, ставыс-ӧ сылӧн бур. Дзоньвидзаӧсь-ӧ верӧсыс да пиыс?» Ань вочавидзис кесйӧглы, мый ставыс бур.
Ань пуксис осёл вылӧ да шуис кесйӧгыслы: «Нуӧд осёлӧс. Мунам тэрмасьӧмӧн. Сувтан сӧмын сэк, кор тшӧкта».
Мамыс катӧдіс сійӧс Енлӧн мортлы лӧсьӧдӧм жырйӧ, пуктіс сылӧн вольпась вылӧ, йигналіс ӧдзӧссӧ да петіс керкасьыс.
«Мыйла талун сы дінӧ муннысӧ? – юаліс верӧсыс. – Талун ӧд абу выль тӧлысь пасъян лун и абу шойччан лун». Ань вочавидзис: «Эн тӧждысь, ставыс бур».