16 «Зэлӧд ньӧввужтӧ», – тшӧктіс Елисей израильса ӧксылы. Мӧдыс зэлӧдіс. Елисей пуктіс ассьыс кисӧ сылӧн ки вылӧ
Давидлӧн ошкана сьыланкыв. Енмӧй, менам Ӧксыӧй, кута ыдждӧдлыны Тэнӧ, кута ошкыны Тэнсьыд нимтӧ нэмъяс чӧж.
да нюжӧдчис-водіс зонка вылӧ: вомдорсӧ матыстіс сылӧн вомдорӧ, синсӧ – сылӧн синмӧ, ки пыдӧссӧ – сылӧн ки пыдӧсӧ. Топӧдчис зонка бердӧ, и зонкалӧн вир-яйыс кутіс шонавны.
но ньӧввужйыс сылӧн эз личавлы, ки сӧнъясыс колины крепыдӧсь, ӧд сылы отсаліс Яковлӧн вына Ен, сійӧс Видзысьыс, Израильлӧн зумыд Изйыс.
Елисей шуис сылы: «Босьт ассьыд ньӧввужтӧ да ньӧвъястӧ». Мӧдыс босьтіс.
да шуис: «Восьт асыввылӧ видзӧдысь ӧшиньсӧ». Ӧксы восьтіс. Елисей тшӧктіс лыйны ньӧвсӧ. Мӧдыс лыйис. Елисей шуис: «Тайӧ ньӧвйыс ваяс Господьсянь вермӧм! Тайӧ ньӧвнас тэ верман арамейясӧс, Афекын тэ дзикӧдз пасьвартан найӧс!»