9 Авдий воча шуис: «Мыйӧн нӧ ме, тэнад кесйӧг, мыжми тэ водзын? Тэ мӧдӧдан менӧ Ахав дінӧ, но сійӧ ӧд виас менӧ.
Ме кӧ ӧні муна тэ дінысь, Господьлӧн Лолыс нуас тэнӧ код тӧдас кытчӧ. И кор ме висьтала Ахавлы, мый тэ тані, а сійӧ оз аддзы тэнӧ, сэки виас менӧ. А ме, тэнад кесйӧг, том кадсянь ола Господьысь полӧмӧн.
дӧва шуис Иллялы: «Мый тэныд месянь колӧ, Енлӧн мортӧй? Тэ локтін, медым казьтыштны меным мыжъясӧс да вины пиӧс».
Найӧ шуисны Мӧисейлы да Ааронлы: «Господь мед аддзас, мый ті вӧчинныд, да мыждас тіянӧс. Тіян вӧсна фараон да сылӧн йӧзыс кутісны мустӧмтны миянӧс. Ті сетінныд налы шыпурт, медым миянӧс вины».
«Ме, – вочавидзис Илля. – Мун да висьтав аслад ыджыдлы, мый ме тані».
Ловъя Господь водзын, тэнад Ен водзын, шуа: менам ыджыдӧй мӧдӧдліс корсьны тэнӧ быд муӧ да быд войтыр пӧвстӧ. Ставныслы сійӧ тшӧктыліс кыв сетны, мый эз аддзывны тэнӧ.