24 Некод оз кут вӧчны тіян ног. [Найӧ абу лёкджыкӧсь миянысь.] Быдӧнлы ӧткодя юкам: тышӧ ветлысьяслы и налы, кодъяс кольччылісны эмбур видзны».
сійӧ шуис налы: «Ыджыд озырлунӧн ті мунанныд асланыд гортӧ. Ӧні тіян эм унасьыс-уна ыж-мӧс, эзысь-зарни, кӧрт-ыргӧн да паськӧм. Вӧрӧглысь тышын босьтӧм эмбурнас юксьӧй вокъясныдкӧд».
Тышӧ ветлысьяс да тышӧ ветлытӧм войтыр костын шӧри юк шедӧдӧмторсӧ.
Кор ме пасьтала шогалан паськӧм, сэки ме йылысь кывбертӧны.
Давид шуис аслас йӧзлы: «Босьтӧй шыпуртнытӧ!» Давидкӧд тшӧтш ставныс ӧшӧдісны косканыс шыпуртъяс. Нёльсё гӧгӧр морт мунісны Давидкӧд, кыксёыс кольччисны видзны эмбур-кӧлуйнысӧ.
Но Давид ӧлӧдіс: «Энӧ вӧчӧй тадзи, вокъяс. Ӧд ставсӧ тайӧс сетіс миянлы Господь. Сійӧ видзис миянӧс да сетіс миян киӧ амаликъясӧс, кодъяс уськӧдчисны мырддявны-пазӧдны миянӧс.
Тайӧ кадсяньыс и ӧнӧдз Израильын тайӧ тшӧктӧмыс вына.
Давид дінӧ чукӧртчисны дзескӧдӧмаяс, уджйӧзаяс да шогас вӧйӧмаяс – ставнас нёльсё гӧгӧр морт. Давид лои налӧн веськӧдлысьӧн.