4 Йӧзыс вочавидзисны: «Тэ миянӧс эн пӧръявлы, эн дзескӧдлы да некодлысь нинӧм эн босьтлы».
Димитрий йылысь ставныс бура сёрнитӧны. Сы йылысь ачыс збыльыс висьталӧ, ми тшӧтш тадзи висьталам. Тэ ӧд тӧдан: миян висьталӧмыс збыль.
Сэки ыджыдалысьяс да сатрапъяс пондісны корсьны помка, медым мыжавны Даниилӧс сыысь, мый оз колана ногӧн юрав. Но найӧ нинӧм эз аддзыны, ӧд Даниил эз пӧръясь, а ставсӧ вӧчис веськыда.
Эскӧмӧн найӧ тышын босьтісны йӧз муяс, ставсӧ вӧчисны веськыда, сибӧдісны Енсянь кӧсйысьӧмасӧ, лӧньӧдісны левъясӧс,
Ӧні Господь водзын да Сылӧн мавтыштӧмаыс водзын висьталӧй, босьтлі-ӧ ме кодлыськӧ ӧшсӧ либӧ осёлсӧ? Пӧръявлі-ӧ да дзескӧдлі-ӧ кодӧскӧ? Сибӧдлі-ӧ кодсянькӧ козин, медым сылӧн лёк вӧчӧм вылӧ синмӧс тупкыны? Висьталӧй, и ме ставсӧ бӧр сета тіянлы».
Самуил шуис налы: «Господь кылӧ, и Сылӧн мавтыштӧмаыс талун кылӧ тіянлысь висьталӧмтӧ, мый ме сайын нинӧм абу». Ставныс шуисны: «Господь кылӧ».