15 Но тэнӧ бырӧдас би, виас шыпурт. Весиг кӧ тэ рӧдман саранча мында, биыс бырӧдас тэнӧ.
Лёльӧяс бӧрся коляссӧ сёйис саранча, саранча бӧрся сёйисны чиркъяс, чиркъяс бӧрся сёйисны гагъяс.
Тэнад тышкайӧзыд аньяс кодьӧсь, тэнад муын дзиръяясыд гурйыв восьсаӧсь вӧрӧгыдлы, биыс сотӧма тэнсьыд тасъястӧ.
– Ме сувта тэныд паныд, – висьталӧ Господь Саваоф. – Ме тшынйыв лэпта тэнсьыд тарантасъястӧ, шыпурт бырӧдас том левъястӧ. Ме бырӧда му вылысь ставсӧ, мый тэ мырддялін, дугдас кывны тэнад мӧдӧдӧмаяслӧн гӧлӧс шыныс.
Господь нюжӧдас Ассьыс кисӧ войвывлань да бырӧдас Ассур му, Сійӧ пазӧдас Ниневия кар, вӧчас сійӧс кос муӧн, овтӧминӧн.
Ме вештыся тіянлы сійӧ вояссьыс, кор Ме ыстылі тіян вылӧ саранча, чиркъясӧс, гагъясӧс да лёльӧясӧс, медым тайӧ ыджыд тышкачукӧрыс сёйис быдтаснытӧ.
Со, Господь локтӧ би моз, Сылӧн тарантасъясыс ыджыд тӧвныр кодьӧсь. Сійӧ кисьтас Ассьыс скӧрлунсӧ ыджыд ярлунӧн, петкӧдлас Ассьыс мыждӧмсӧ ыпъялысь биӧн.
Став ловъя олысьсӧ Господь мыждас биӧн, быд мортӧс – Аслас шыпуртӧн, и унаӧс лоӧ бырӧдӧма Господьлӧн ки помысь.
Господь Саваоф кыв сетӧмӧн шуис: «Вавилон му, саранчаӧн моз Ме тырта тэнӧ йӧзӧн, тэ весьтын кылас налӧн вермӧм йылысь горзӧмныс».
Со мый петкӧдліс меным Господь Ыджыдыс. Сійӧ вӧчис саранча чукӧр буретш сэки, кор ӧксылысь турунсӧ вӧлі ытшкӧма, и петіс выль турун.