13 Исус дінӧ вайӧдісны челядьӧс, медым Сійӧ кисӧ пуктылӧмӧн кевмысис. Велӧдчысьяс шуасисны вайӧдысьяс вылӧ.
Ӧд тайӧс кӧсйысьӧма тіянлы, тіян ныв-пилы да став ылісаыслы – дзик быдӧнлы, кодӧс корас Господь, миян Енным».
Тадзи эскысь гӧтырыс пыр Енмыс вежӧдӧ эскытӧм верӧссӧ, и мӧдарӧ, эскысь верӧсыс пыр вежӧдӧ эскытӧм гӧтырсӧ. Эз кӧ вӧв тадзи, тіян ныв-пиныд эськӧ вӧліны пежӧсь, но ӧні найӧ вежаӧсь.
Йӧзыс ӧлӧдісны найӧс горзӧмысь, но найӧ ёнджыка на пондісны горзыны: «Господьӧй, Давид Пи! Ло бур сьӧлӧма!»
Исусӧс бокӧ корӧмӧн Петыр шуис: «Ен мед видзас Тэнӧ, Господьӧй. Мед оз ло тайӧ!»
Ме сета налы ӧти кӧсйӧм да ӧти туй, медым став олӧм чӧжныс найӧ вежавидзӧмӧн полісны Меысь, ӧд тайӧ лоӧ налы да налӧн челядьлы бур вылӧ.
Та бӧрын Анна вайӧдіс писӧ Силомӧ Господьлӧн керкаӧ. Сьӧрсьыс вайисны куим ӧшкӧс, [нянь,] ефа мында пызь да кучик дозйын вина. Пиыс сэки вӧлі ичӧт на.
Кад мысти Ӧсип тӧдмаліс батьыслӧн висьмӧм йылысь. Сійӧ босьтіс аскӧдыс Манассей да Ефрем пиянсӧ [да муніс Яков дінӧ].
Уна помка вӧсна морт оз вермы гӧтрасьны: ӧтияс мам кынӧмсяньыс нин татшӧмӧсь, мӧдъясӧс вӧчисны татшӧмъясӧн, коймӧдъяс Енлы кесъялӧм вӧсна гӧтрасьтӧг олӧны. Верман кӧ тадзи овны, ов».