17 Йӧзыс пондісны корны Исусӧс мунны налӧн муысь.
Сэки став карыс петіс Исуслы воча. Исусӧс аддзӧм бӧрын йӧзыс корисны Сійӧс мунны налӧн муысь.
«Мый Тэныд колӧ миянсянь, Назаретса Исус? Тэ локтін бырӧдны миянӧс? Тӧда, коді Тэ. Тэ – Енлӧн Вежаыс!»
Сэсся локтісны да корисны налысь прӧща, а дзескыдінысь петкӧдігӧн корисны найӧс эновтны карнысӧ.
Сэки Гадара муын олысьяс корисны Исусӧс мунны ас дінсьыныс, сэтшӧм ыджыд полӧм босьтіс найӧс. Исус пуксис пыжӧ да бӧр мӧдӧдчис.
Тайӧс аддзӧм бӧрын Симон-Петыр уськӧдчис Исус водзӧ да шуис: «Господьӧй, мун ме дінысь! Ме мыжа морт».
да лёкгоршӧн горӧдіс: «Мый Тэныд месянь колӧ, Исус, Медвылысса Енлӧн Пи? Енмӧн кора, эн пес менӧ!»
Исааклы Авимелек шуис: «Ылыстчы миян дорысь, ӧд тэ лоин миянысь вынаджык».
дӧва шуис Иллялы: «Мый тэныд месянь колӧ, Енлӧн мортӧй? Тэ локтін, медым казьтыштны меным мыжъясӧс да вины пиӧс».
А ӧні мыйла миянлы кувнысӧ? Ӧд тайӧ ыджыд биыс сотас-ньылыштас миянӧс. Ми кулам, нӧшта кӧ ӧтчыдысь кылам миян Господь Енлысь гӧлӧс шысӧ.
