27 Войсӧ сійӧ узьӧ, лунсӧ олӧ, а кутшӧм ногӧн няньыс чужӧ-быдмӧ, оз тӧд.
Тэ он вермы тӧдны тӧврулысь шлывъялӧмсӧ да мам кынӧмын кагалысь лы артмӧмсӧ, тадзи жӧ тэ он вермы тӧдны Енлысь уджъяссӧ – Сылысь, коді вӧчӧ ставсӧ.
Вокъяс, миянлы быд кадӧ колӧ аттьӧавны Енсӧ тіянысь, ӧд тіян эскӧмныд лунысь-лун ёнмӧ да тіян костын ӧта-мӧд дінад муслунныд ёнджыка на содӧ.
Сэки ме гӧгӧрвои, мый мортыс оз вермы вежӧртны Енлысь уджъяссӧ, ставсӧ, мый вӧчсьӧ шонді улас. Мыйтӧм кӧть мортыс эз туяв-тӧдмав, сійӧ вежӧртнысӧ оз вермы. Весиг кӧ мывкыда морт шуас, мый сійӧ тӧдӧ, но збыльвылас сійӧ вежӧртнысӧ оз вермы.
Быдмӧй буралӧмас да миян Мездысь Исус Кристос Господьнымӧс тӧдмалӧмас. Сылы ошкӧмыс ӧні да нэмъяс чӧж. Аминь.
Исус шуис: «Енлӧн Юралӧмыс татшӧм. Морт кӧдзӧ муӧ кӧйдыс.
Муыс ачыс быдтӧ: медводз петӧ веж турун, сэсся сійӧ шептасьӧ, а сэсся нин шепъясас артмӧны тусьяс.