40 Асывводзнас найӧ мӧдӧдчисны кайны керӧсвыв муӧ. Найӧ шуалісны: «Ми мыж вӧчим, но ми мунам сэтчӧ, кытчӧ тшӧктіс миянлы Господь».
Сэки ті шуинныд меным: ”Ми мыж вӧчим Господьлы [миян Енлы] паныд. Ми мунам да тышкасям, кыдзи тшӧктіс миянлы Господь, миян Енным”. Ті босьтінныд шыпуртъяснытӧ да зэв кокньыда кӧсйинныд кайны керӧсвыв муӧ.
Воас кад, кор керка кутысь чеччас да йигналас ӧдзӧссӧ. Ывласяньыс ӧдзӧсӧ игӧдчӧмӧн понданныд вӧзйысьны: ”Ыджыдӧй, Ыджыдӧй, восьт миянлы!” Сійӧ вочавидзас: ”Кодъяс ті? Ме ог тӧд тіянӧс”.
Тайӧ и эм лёкыс шонді улас, мый став йӧзыскӧд лоӧ ӧтмоза. Мортлӧн сьӧлӧмыс тырӧма лёкнас, йӧйлуныс олӧ сы пытшкын олӧм чӧжыс, и олӧм бӧрас мортыс мунӧ кулӧмаяс дінӧ – тайӧ тшӧтш лёк.
Вужвойтырысь либӧ йӧз муысь локтысьясысь кӧ кодкӧ тӧдӧмӧн мыж вӧчӧ, сійӧ омӧльтӧ Господьӧс. Сійӧс лоӧ бырӧдӧма аслас войтыр пӧвстысь,
Валаам шуис Господьлӧн анделлы: «Ме мыжа. Ме эг тӧд, мый Тэ сулалан менам туй вылын. Тэ кӧ он кӧсйы, мед ме муні, ме бӧр бергӧдча».
Ме висьталі тайӧс тіянлы, но ті энӧ кывзысьӧй, а пыксинныд Господьлӧн тшӧктӧмлы. Ті асныралінныд да мӧдӧдчинныд кайны керӧсвыв муӧ,