41 Исус шуис: «Ӧти мортлы кыкӧн вӧліны уджйӧзаӧсь: ӧтиыс – витсё динар, мӧдыс – ветымын.
Висьтала тэныд, мыйла сійӧ ёна радейтӧ – уна мыж сылысь прӧститӧма да. Кодлысь этша прӧститӧма, сійӧ этша радейтӧ».
Индӧдсӧ сетӧма, медым петкӧдлыны, кутшӧм уна мыж вӧчӧмыс. Кӧні мыж вӧчӧмыс уна, сэні ёнджыка на петкӧдчӧ буралӧмыс.
Ывлаӧ петӧм бӧрын кесйӧг аддзис уджъёртсӧ. Ёртыс вӧлі уджйӧза сылы сё динар. ”Мынты уджйӧзтӧ”, – ёртсӧ джагӧдӧмӧн шуаліс кесйӧг.
И прӧстит миянлысь мыжъяснымӧс, кыдзи ми прӧститам миян водзын мыжаясӧс.
Ӧд ставныс мыжмисны да олӧны Ен дзирдлунтӧг.
И прӧстит миянлысь мыжъяснымӧс, ӧд ми прӧститам миян водзын мыжаясӧс. Эн сет миянлы ылавны, но видз миянӧс омӧльысь».
Мый шуанныд дас кӧкъямысыс йылысь, кодъяс вылӧ Силоамын усис башня да лямӧдіс кувтӧдзныс? Вӧліны-ӧ найӧ мыжаджыкӧсь Ерусалимын мукӧд олысьяс дорысь?
А тӧдтӧг кӧ вӧчас мыжсӧ, сійӧс нӧйтасны этшаджык. Кодлы уна сетӧма, сылысь уна корасны. Кодлы уна эскӧма, сылысь уна юаласны».
Господь шуис меным: «Менӧ эновтысь Израиль вӧчис веськыдаджык ылӧдчысь Иуда дорысь.
Господь тадзи висьталӧ: – Кӧні тіян мамныдлӧн торйӧдчан гижӧдыс, Ме кӧ эновті сійӧс? Меным водзӧсӧн сетысьяс пӧвстысь кодлы Ме вузалі тіянӧс? Тіянӧс вузалӧма асланыд мыжъясныд вӧсна, лёк вӧчӧмныд вӧсна вӧтлӧма тіянлысь мамнытӧ.
«Миян батьным куліс овтӧминын. Сійӧ куліс аслас мыж вӧсна, эз ӧтувтчы Корейкӧд, эз вӧв Господьлы паныд кыпӧдчысьяс лыдын. Батьлӧн эз вӧвны пияныс.
Исус воча шуис: «Ті сетӧй налы сёянсӧ». Велӧдчысьяс шуисны: «Ми ӧмӧй ветлам няньсӧ ньӧбны? Та мындасӧ мед вердны, кыксё динар ковмас».
Фарисейлань бергӧдчӧмӧн Исус шуис: «Симон, Ме тэныд ӧтитор кӧсъя висьтавны». «Висьтав, Велӧдысь», – шуис мӧдыс.