44 Давид шуӧ Сійӧс Господьӧн. Кыдзи нӧ Сійӧ Давидлы пиӧн лоӧ?»
«Ме, Исус, мӧдӧді Ассьым анделӧс висьтавны тайӧс тіянлы вичкоясын. Ме петі Давид чужанвужйысь да чужанкотырысь, Ме эм асъя югыд кодзулыс».
Кывшутӧг, миян эскӧмлӧн гусяторйыс ыджыд: Енмыс восьтіс Асьсӧ вир-яйын, Лолыс петкӧдліс Сылысь веськыдлунсӧ, Сійӧс аддзылісны анделъяс, Сы йылысь юӧртісны ентӧдтӧмъяслы, Сылы эскисны муюгыдас, Сійӧ кыпӧдчис дзирдлунас.
А кор воис урчитӧм кадыс, Енмыс мӧдӧдіс Ассьыс Писӧ, кодӧс ань чужтіс. Ен Пи оліс Индӧд улын,
и налӧн эмӧсь батьяс. Тайӧ войтырысь петіс Кристос, Сійӧ чужис морт кодьӧн. Сійӧ став вылас медыджыд Ен. Ошкӧм Сылы нэмъяс чӧж! Аминь.
Талун Давид карын тіянлы чужис Мездысь – Господь Кристос.
– Ныв сьӧктас, сэсся пи чужтас. Эммануил ним Сылы пуктасны. Нимыс висьталӧ: миянкӧд Ен.
Но Господь Ачыс петкӧдлас тіянлы пас: со, ныв сьӧктас, сэсся пи чужтас, Эммануил ним Сылы пуктас.
кытчӧдз ог пукты Тэнад кок улӧ Тэнӧ мустӧмтысьясӧс”.
Став йӧзыс кывзісны Исусӧс. Сійӧ шуис велӧдчысьясыслы: