49 Исус шуис налы: «Мыйла ті корсинныд Менӧ? Энӧ ӧмӧй тӧдӧй, мый Меным колӧ лоны Бать керкаын?»
Ме ӧд лэччи енэжсянь эг Ас кӧсйӧм серти вӧчны, но лэччи, медым вӧчны Менӧ мӧдӧдысь Батьлӧн кӧсйӧм серти.
Менӧ Мӧдӧдысьӧй Мекӧд. Батьӧй эз коль Менӧ ӧтнамӧс, ӧд Ме ставсӧ вӧча Сылӧн кӧсйӧм серти».
Ме ыста Ассьым юӧртысьӧс, сійӧ Меным туй дасьтас. Виччысьтӧг локтас Аслас крамӧ Господь, кодӧс ті корсянныд, локтас йитӧд йылысь юӧртысь, кодӧс ті виччысянныд. Со, Сійӧ локтӧ нин, – висьталӧ Господь Саваоф. –
Исус шуис налы: «Менам сёянӧй – ставсӧ вӧчны Менӧ Мӧдӧдысьлӧн кӧсйӧм серти да эштӧдны Сылысь уджсӧ.
Менӧ мустӧмтысьяс вашкӧдчӧны ас костаныс, мӧвпалӧны меным лёксӧ вӧчны.
Исусӧс аддзӧм бӧрын бать-мамыс чуймисны. Мамыс шуис Сылы: «Пиӧй, мыйла нӧ Тэ тадзи вӧчин? Ми батьыдкӧд сьӧлӧм потмӧн корсим Тэнӧ».
Исус шуис налы: «Менам Батьӧй дугдывтӧг уджалӧ, и Ме уджала».
Исус пырис Енлӧн крамӧ да вӧтлаліс сэтысь став вузасьысь-ньӧбасьысьсӧ, пӧрлӧдліс сьӧм вежысьяслысь пызанъяссӧ да гулюӧн вузасьысьяслысь пуклӧсъяссӧ.
Ӧні, лунъюгыднас, Меным колӧ вӧчны Менӧ Мӧдӧдысьлысь уджъяссӧ. Пуксяс вой, сэки некод оз вермы уджавны.
Но Ме йылысь висьталӧ мӧдтор, Иоан висьталӧмысь на мӧрччанаджык. Батьлӧн тшӧктӧм серти вӧчӧм уджъясӧй петкӧдлӧны, мый Менӧ Батьӧй мӧдӧдіс.