4 «Мый вӧчас морт, вошас кӧ сылӧн сё ыжсьыс ӧти? Оз-ӧ сійӧ коль ӧкмысдас ӧкмыссӧ овтӧминӧ да мун корсьны вошӧмасӧ?
Вошӧм ыжӧс Ме корся, ылалӧмаӧс бӧр вайӧда, доймалӧмаӧс кӧртавла, висьысьӧс ёнмӧда, а тшӧгӧмаӧс да ёнӧс бырӧда. Ме кута видзны ыж чукӧрӧс веськыдлуныс серти.
Морт Пи локтіс корсьны да мездыны вошӧмаӧс».
Ті вӧлінныд вошӧм ыжъяс кодьӧсь, но ӧні бергӧдчинныд тіянӧс Видзысь да тіян вӧсна Тӧждысьысь дінӧ.
Исус вочавидзис: «Тіян ыжныд кӧ шойччан лунӧ усяс гуӧ, онӧ ӧмӧй лэптӧй сійӧс сэтысь?
Ті – Менам ыжъясыс, Менам видз вылысь ыж чукӧрыс. Ті – мувывса йӧз, а Ме – тіян Ен, – висьталӧ Господь Ыджыдыс».
Ми ставным вӧлім вошӧм ыжъяс кодьӧсь, быдӧн кежим асланым туй вылӧ, но Господь пуктіс Сы вылӧ ставнымлысь мыжъяснымӧс.
Менам войтырӧй вӧлі вошӧм ыж чукӧр кодь, видзысьясныс кежӧдісны найӧс туйсьыс, разӧдісны керӧсвыв му пасьтала. Найӧ шӧйтісны-ветлӧдлісны керӧсъяс да ыбъяс вывті, вунӧдісны ассьыныс оланінсӧ.
Господь воча шуис: «Кык бана шаньга! Шойччан лунӧ ті ӧмӧй онӧ разьлӧй лясни дорысь ӧш-осёлнытӧ да онӧ нуӧдлӧй найӧс юктавны?
Менам ыжъяслӧн видзысьыс абу, – висьталӧ Господь Ыджыдыс, – та вӧсна найӧ шедісны зверъяслы гыж уланыс, лоины налы сёянӧн. Менам видзысьяс эз корсьны Менсьым ыжъясӧс, найӧ сӧмын ас вӧснаныс тӧждысисны, а эз Менам ыжъясӧй вӧсна.
Мортӧй, тӧд, мый мӧдӧс мыждігӧн тэ он вермы дорйысьны. Мӧдӧс мыждӧмнад тэ асьтӧ мыждан, ӧд ачыд тшӧтш сы моз олан.
Керӧсвывса, керӧсбердса да негевса каръяс гӧгӧр, Венямин муын, Ерусалим да мукӧд иудаса каръяс гӧгӧр ыж видзысьяс бара кутасны лыддьыны ыжъяслысь лыдсӧ, – висьталӧ Господь».
Жебъясӧс ті онӧ ёнмӧдӧй, висьысьясӧс онӧ бурдӧдӧй, доймалӧмаясӧс онӧ кӧртавлӧй, ылалӧмаясӧс бӧр онӧ вайӧдӧй, вошӧмаясӧс онӧ корсьӧй. Ті чорыда да скӧрпырысь веськӧдланныд наӧн.
Сэки Исус висьталіс налы велӧданвисьт: