19 Сэки шуа аслым: уна эмбур тэнад чӧжӧма, тырмас уна во кежлӧ – шойччы, сёй, ю да гажӧдчы!”
Аскиа луныс мый ваяс – он тӧд, сідзкӧ, водзвывсӧ эн ошйысь.
Ме кӧ мӧвпалі тайӧ мувывса йӧзыс моз, Ефес карын эськӧ эг кут тышкасьны зверъяскӧд, ӧд тайӧ меным нинӧм оз сет. Кулӧмаяс кӧ оз ловзьыны, сідзкӧ, «кутам сёйны-юны, ӧд аски кулам».
Курыд шог налы, кодъяс водз асывсянь корсьысьӧны сур юны да сёр рытӧдз чӧсмӧдлӧны асьнысӧ винаӧн!
Нимкодясь, зонмӧй, аслад том кадӧ, сьӧлӧмыд мед долыдасьӧ томдырйиыд. Ветлы, кытчӧ сьӧлӧмыд кыскӧ, кытчӧ синмыд видзӧдӧ, но тӧд, мый ставсьыс таысь Ен вайӧдас тэнӧ Аслас ёрд водзӧ.
Ті олінныд тайӧ му вылас лышкыда да быдторнас чӧсмасинныд. Ті тшӧгӧдінныд асьнытӧ, кыдзи пемӧсъясӧс тшӧгӧдӧны начкысян лун кежлӧ.
Налӧн помыс – кулӧм, налӧн енмыс – рушкуныс, найӧ ошйысьӧны асланыс янӧдан уджъясӧн. Найӧ мӧвпалӧны сӧмын мувывсаыс йылысь.
Господьлӧн нимыс – зумыд изкар, веськыда олысь пышйӧ сэтчӧ, и лёкыс сійӧс оз су.
Найӧс, кодъяс кӧсйӧны босьтны менсьым олӧмӧс, лоӧ шыбитӧма пыдӧстӧм гуӧ.
Мӧдӧдӧй сылы шогсӧ да мучитчӧмсӧ сы мында, мыйта сійӧ курыштіс аслыс озырлунсӧ да ошкӧмсӧ. Ӧд сійӧ ошйысьӧ ас йывсьыс: «Ме – ӧксы-ань, пукала юралан пуклӧсын, ме абу дӧва, шогсӧ ог тӧд».
Водзынсӧ ті вӧчинныд ентӧдтӧмъяс моз: олінныд лэдзчысьӧмӧн да лёк кӧсйӧмныд серти, кырсалінныд, кодалінныд-гажӧдчинныд да юрбитінныд зывӧк идолъяслы. Пӧттӧдз нин тіян тадзисӧ олӧма.
ӧта-мӧдсӧ вузалӧны, этшсӧ оз тӧдны да тшапӧсь. Енмыс дорысь налы мусаджык лышкыда олӧмыс.
Ефрем ошйысьӧ: «Ме зэв озыр, уна эмбур аслым чукӧрті! Менам уджъясысь некод оз аддзы лёксӧ, мыжсӧ менсьым некод оз аддзы».
Но ті гажӧдчанныд да нимкодясянныд, начканныд ӧшъясӧс да ыжъясӧс, сёянныд яй да юанныд вина. Ті шуаланныд: «Кутам сёйны-юны, ӧд аски кулам».
Курыд шог налы, кодъяс ньӧбалӧны керка бӧрся керка, му бӧрся му, быттьӧ му вылас сӧмын найӧ олӧны, мукӧдыслы весиг оланін оз коль.
Чӧвтан синтӧ озырлун вылад, а сійӧ абу нин, сійӧ вӧчӧма аслыс бордъяс да кутш моз лэбзьӧма енэжлань.
Аньсянь чужысь дженьыд нэма, мортлӧн олӧмыс тырӧма шогӧн.
Тайӧ нэмас озыра олысьясӧс велӧд, медым вылӧ эз кыпӧдчыны, лачанысӧ эз кутны бырана озырлун вылӧ, а ловъя Ен вылӧ. Сійӧ лышкыда сетӧ миянлы ставсӧ нимкодясьӧм вылӧ.
а лышкыда олысь дӧва – ловъявывсьыс кулӧма.
Видзчысьӧй, медым сьӧлӧмныд эз кӧртась кодалӧм-гажӧдчӧмас да олӧм тӧждас, ӧд ставыс тайӧ чорзьӧдӧ тіянлысь сьӧлӧмнытӧ. Мед сійӧ луныс оз су тіянӧс виччысьтӧг.
«Вӧлі озыр морт. Сійӧ новліс пемыдгӧрд да шабді паськӧм, быд лун лышкыда гажӧдчис.
Сійӧ вись вайӧ аслас ботанлы, тшынӧдчӧ аслас тыв водзын, ӧд на отсӧгӧн сійӧ лышкыда олӧ, пӧттӧдзыс сёйӧ.
Аддзан кӧ гусясьысьӧс, ӧтвывтчан сыкӧд, волысян гозъякост олӧм пежалысьяскӧд.
[Давид кыв сетіс.] Мӧдыс нуӧдіс. Воӧм бӧраныс аддзисны, мый быдлаӧ паськӧдчӧмаӧсь амаликъяс, найӧ сёйӧны-юӧны да гажӧдчӧны. Тадзи амаликъяс нимкодясисны, мый унатор вермисны курыштны Филистим да Иуда муясысь.
Ылӧдчӧмӧн озырмӧдчӧмыд бурсӧ оз вай, но веськыдлуныд мездӧ кулӧмысь.
Мырсян-пессян олӧмас мортлы сёйӧм-юӧм да нимкодясьӧм дорысь бурджыкыс абу. Ме гӧгӧрвои, мый и тайӧ – Енсянь.
Найӧ шуалӧны: «Локтӧй, ме перъя вина, коддзымӧн юам сур. Аскиа луныс лоӧ татшӧм жӧ, да нӧшта на бурджык!»
Ті нимкодясянныд Ло-Девар кар босьтӧмысь, шуанныд, асланым вынӧн пӧ Карнаим босьтім.
Сэсся шуас: ”Косяла йӧртӧдъясӧс да вӧча гырысьджыкӧс, чукӧрта сэтчӧ став няньӧс да ассьым став эмбурӧс.
Мывкыда мортлӧн юркытшыс – озырлун, вежӧртӧмлӧн мывкыдтӧмлуныс – йӧйталӧм.