10 «Израиль войтыр пӧвстысь либӧ йӧз муысь локтысьяс пӧвстысь кӧ кодкӧ сёяс вир, Ме паныд сувта сылы да бырӧда сійӧс войтыр пӧвстысь,
ӧд быд ловъя олысьлӧн олӧмыс сылӧн вирас. Мыжнытӧ вештӧм могысь Ме тшӧкті тіянлы вир вайны висьпуктанін вылӧ, ӧд вирын олӧм, и сійӧ вештӧ мыжнытӧ.
Эн сёй вирсӧ, ӧд вирын – олӧмыс. Та вӧсна яйсӧ вирнас эн сёй.
Вирсӧ сӧмын энӧ сёйӧй, ва моз койыштӧй сійӧс му вылӧ.
Тайӧ тшӧктӧмыс лоӧ тіянлы нэмъяс кежлӧ чужысьяссянь чужысьясӧдз. Быдлаын кутчысьӧй тайӧ тшӧктӧмас: гос да вир энӧ сёйӧй».
Та вӧсна Господь Саваоф, Израильлӧн Ен, тадзи висьталӧ: Ме бергӧда чужӧмӧс тіянлы лёк вылӧ да бырӧда став Иуда войтырсӧ.
Сауллы висьталісны, тэнад йӧзыд пӧ мыж вӧчӧны Господьлы паныд – сёйӧны вир сора яй. Саул шуис йӧзыслы: «Ті мыжминныд. Путкыльтӧй меным татчӧ ыджыд из».
Ме тіянлы паныд сувта. Вӧрӧгныд вермас тіянӧс, мустӧмтысьныд кутас ыджыдавны тіян вылын. Ті котӧрӧн пышъянныд, кӧть вӧтӧдысьыс оз ло.
Сӧмын энӧ сёйӧй яй, кӧні эм вир, ӧд вирын – олӧмыс.
Ті вайӧданныд Менам вежаинӧ йӧз муысь локтысьясӧс, сьӧлӧмнас да вир-яйнас вундыштчытӧмъясӧс. На дырйи Меным гос да вир вайӧмӧн ті пежаланныд Менсьым крамӧс. Асланыд пеж уджъясӧн ті торканныд йитӧдӧс, мый Ме кӧрталі тіянкӧд.
Ме сувта налы паныд. Найӧ вермасны петны биысь, но мӧд би ньылыштас найӧс. Кор Ме сувта налы паныд, сэки ті тӧдмаланныд, мый Ме – Господь.
паныд сувта сылы, вӧча сійӧс пасӧн да сёрнитанторйӧн. Ме бырӧда сійӧс Аслам войтыр пӧвстысь. Сэки ті тӧдмаланныд, мый Ме – Господь.
пиньнысӧ йирӧмӧн найӧ наяна сералісны ме вылын.
Вирсӧ сӧмын энӧ сёйӧй, ва моз койыштӧй сійӧс му вылӧ».
Энӧ сёйӧй яйсӧ вирнас. Энӧ тунасьӧй, энӧ кимӧститчӧй.
Та вӧсна шу налы, мый Господь Ыджыдыс тадзи висьталӧ: ті сёянныд яйсӧ вирнас, юрбитанныд идолъясныдлы да вир кисьтанныд. Тіян-ӧ тайӧ муыс?
Ме шуи вӧчны тайӧ карыслы лёксӧ, а эг бурсӧ, – висьталӧ Господь. – Тайӧ карсӧ лоӧ сетӧма вавилонса ӧксы киӧ, и сійӧ сотас тайӧ карсӧ».
Сӧмын колӧ гижны налы, медым видзасны асьнысӧ идоллы вайӧм пеж сёянысь, кырсалӧмысь, джагалӧм пемӧс яй сёйӧмысь да вир юӧмысь, нӧшта, мед оз вӧчны мукӧдыслы сійӧ, мый оз кӧсйыны аслыныс.
сідзкӧ, кымын пӧв чорыдджыка лоӧ мыждӧма сійӧс, коді талялӧ Енлысь Писӧ, оз лыддьы вежаӧн Енкӧд йитысь да эскысьӧс вежӧдысь вирсӧ, да нӧшта лёкӧдӧ Ловсӧ, коді восьтӧ Енлысь буралӧмсӧ.
Видзӧй асьнытӧ идоллы вайӧм сёянысь, вир юӧмысь, джагалӧм пемӧс яй сёйӧмысь да кырсалӧмысь, энӧ вӧчӧй мукӧдлы сійӧ, мый онӧ кӧсйӧй аслыныд. Тайӧ тшӧктӧмъяс сертиыс кӧ оланныд, бур лоас. Олӧй бура!»
Сэки найӧ уськӧдчисны босьтавны филистимсаяслысь ыжъяссӧ, ӧшъяссӧ да куканьяссӧ. Сэсся му вылас начкисны найӧс да сёйисны яйсӧ вир сорнас.
«Господьӧй, ме ог вермы юны тайӧ васӧ! Тайӧ – йӧзлӧн вир, найӧ дасьӧсь вӧліны воштыны олӧмнысӧ», – шуис Давид и эз кут юны. Татшӧм уджъяс вӧчисны тайӧ куим тышкамортыс.
Вӧрӧг кӧ нуӧдас найӧс пленӧ, и сэні шыпуртлы тшӧкта виавны найӧс. Видзӧдла на вылӧ шог вайӧм могысь, бурсӧ налы ог вай.
Коді вӧчас татшӧм выйсӧ либӧ мавтыштас бокысаӧс, сійӧс лоӧ бырӧдӧма аслас войтыр пӧвстысь».