42 Кынӧм вылас кыскасьысьясӧс, нёль кока да уна кока котралысьясӧс энӧ сёйӧй, ӧд найӧ зывӧкӧсь.
Налӧн асланыс гижысьыс весиг шулӧма: – Критсаяс – пӧръясьысьяс, скӧр да горш зверъяс, дыш руньӧяс.
Тайӧ ылӧгапостолъясыс сӧмын пӧръясьӧны, шуӧны асьнысӧ Кристослӧн апостолъясӧн.
Коркӧ змей наяна ылӧдліс Еваӧс. Ме пола, мый ті сы моз жӧ ылаланныд да воштанныд ассьыныд восьса йитӧднытӧ Кристоскӧд.
Омӧльыс – тіян батьныд. Ті ставсӧ кӧсъянныд вӧчны сы моз. Сійӧ водзысяньыс вӧлі морт виысь. Збыльсьыс сійӧ ылын, збыльыс сы пытшкын абу. Кор сійӧ ылӧдлӧ, висьталӧ ассяньыс, ӧд сійӧ ылӧдчысь, ылӧгыслӧн бать.
Курыд шог тіянлы, Индӧдӧ велӧдысьяс да фарисейяс! Кык бана шаньгаяс! Ті сетанныд исань турунысь, укропысь да тминысь дасӧд юкӧнсӧ. А Индӧдысь коланаджыкторсӧ эновтінныд: веськыда мыждӧмсӧ, буралӧмсӧ да эскӧмсӧ. Тайӧс колӧ вӧчны да мукӧдторсӧ оз ков вунӧдны.
Уна фарисей да саддукей локтісны Иоан дінӧ пыртчыны. Иоан аддзис найӧс да шуис: «Вижля йылӧм! Коді туйдӧдіс тіянӧс пышйыны локтана скӧрлунысь?
Змейяс моз найӧ пондасны нювны мусӧ, мувывса веглясьысьяс моз петасны асланыс изкаръясысь, тіралӧмӧн локтасны Господь Енным дінӧ. Найӧс полӧм босьтас Тэысь!
Кӧин да баля пондасны ӧтвылысь йирсьыны, лев пондас ӧш моз турун сёйны, змей пондас пӧткӧдчыны муӧн. Некод оз кут лёксӧ вӧчны Менам вежа керӧс вылын, – висьталӧ Господь.
Ен шуис: «Ваыс мед тырас ловъя олысьясӧн. Лэбачьяс мед лэбаласны му весьтӧд, енэжвевттіыс». [И лои тадз.]
Му вывті котралысь-веглясьысьяс тіянлы зывӧкӧсь, найӧс тіянлы сёйнысӧ оз позь.
Энӧ пежалӧй асьнытӧ на вӧсна, энӧ лоӧй пежӧсь на пыр.