9 Сійӧ лунӧ шуасны: «Сійӧ – миян Ен! Ми лача кутім Сы вылӧ, и Сійӧ мездіс миянӧс. Сійӧ – Господь, Сы вылӧ ми лача кутім! Кутам нимкодясьны да гажӧдчыны, ӧд Сійӧ мездіс миянӧс».
А ме видзӧда Господь вылӧ, виччыся мездӧмсӧ аслам Енсянь. Менам Енмӧй кылас менӧ.
Господьӧй, мезды, ме виччыся отсӧг Тэсянь!
Сійӧ корис Тэнсьыд олӧм, и Тэ нюжӧдін сылысь олӧмсӧ, сетін сылы овны нэмъяс чӧж.
Со, Сійӧ локтӧ кымӧръяс вылын, Сійӧс аддзас быд син. Сійӧс аддзасны тшӧтш найӧ, кодъяс бытшкисны Сійӧс. Сэки Сы водзын ырзӧмӧн бӧрддзасны мувывса войтыръяс. Тайӧ тадзи! Аминь.
виччысим вына Енлысь да миян Мездысь Исус Кристослысь дзирдлуна воссьӧмсӧ да шуда лачанымлысь збыльмӧмсӧ.
Сійӧ пондас мичаа дзоридзавны, нимкодясьны да долыда гажӧдчыны, пондас нимавны Ливан моз, лоӧ Кармил керӧс да Шарон ласта кодь мича. Став йӧзыс аддзасны Господьлысь дзирдлунсӧ, миян Енлысь вынсӧ.
Тайӧ кывъяссӧ Висьталысьыс шуӧ: «Ме регыд локта, тайӧ тадзи!» Аминь. Лок, Господьӧй Исусӧй!
Ті ӧд ёна кӧсъянныд да виччысянныд, мед ӧдйӧджык нин воас Енлӧн луныс. Сійӧ лунӧ енэжыс ыпъялан биысь сотчас да пазалас, доналӧм ентыкӧлаыс сылас.
Сион, бур юӧр вайысь, кыпӧдчы джуджыд керӧс вылӧ! Ерусалим, бур юӧр вайысь, висьтавлы гора шыӧн! Эн пов, висьтавлы иудаса каръяслы: «Со, тіян Енныд!»
Господьлӧн мездмӧмаяс бӧр бергӧдчасны, гораа нимкодясьӧмӧн локтасны Сион керӧс вылӧ, налӧн юр весьтын лоӧ помасьлытӧм нимкодясьӧм. Найӧ пондасны нимкодясьны да гажӧдчыны, а шогсьӧмыс да ышлолалӧмыс ылыстчас на дінысь.
Давидлӧн псалом. Господьӧй, ме кута сьывны Тэныд ошкӧм, кута сьывны буралӧмыд да веськыдлуныд йылысь.
Господьӧй, ло бур сьӧлӧма ме дінӧ, видзӧдлы, кутшӧма ме сьӧкыдала менӧ мустӧмтысьяс вӧсна. Тэ лэптан менӧ кулӧмыслӧн дзиръя дорысь.
Кристосӧс ті энӧ аддзылӧй, но Сійӧ муса тіянлы. Ті онӧ на аддзӧй Сійӧс, но эсканныд Сылы. Тіян сьӧлӧмныд тырӧма ыджыдсьыс-ыджыд нимкодьлунӧн, та йылысь он вермы весиг висьтавнысӧ.
Сідзкӧ, нимкодясьӧй, весиг ковмас кӧ ӧні шогсьыштны быдпӧлӧс сьӧкыд нуӧмысь.
Сэки Ерусалимын вӧлі Симеон нима вежавидзысь морт. Сійӧ оліс веськыда да виччысис Израильӧс мездӧм. Вежа Лов вӧлі сы вылын.
Полысь сьӧлӧмаяслы шуӧй: «Лоӧй зумыдӧсь, энӧ полӧй! Тіян Енныд локтас да водзӧсӧн мынтысяс, Енмыс водзӧс перъяс тіян вӧсна. Сійӧ локтас да мездас тіянӧс».
Ме виччыся Господьӧс, кӧть Сійӧ тупкис Ассьыс чужӧмбансӧ Яковлӧн рӧдысь. Господь вылӧ ме лача кута!
Нӧшта вокъясӧй, нимкодясьӧй Господь пытшкын! Та йылысь меным абу сьӧкыд казьтывлыны тіянлы, ӧд тайӧ видзас тіянӧс лёксьыс.
Мукӧд войтыръяс кутасны йӧлӧн пӧткӧдны тэнӧ, налӧн ӧксыясыс – вердны тэнӧ. Сэки тэ тӧдмалан, мый Ме, Господь, – тэнӧ Мездысьыс, Яковлӧн вына Енмыс – тэнӧ Видзысьыс.
Господь – миян Мыждысьыс, Господь – миян Юралысьыс, Господь – миян Ӧксыыс, Сійӧ мездас миянӧс!
Збыль вундыштчӧмаясыс – тайӧ ми, ӧд ми кесъялам Енлы Сылӧн Лов нуӧдӧм улын. Ми ошйысям Исус Кристосӧн, огӧ ас выланым лача кутӧй,
Сьылӧй Господьлы выль сьыланкыв, му вылын олысьяс, сьылӧй Господьлы!
Сьылысьясӧн веськӧдлысьлы. Кыа петігӧн сьылӧм. Давидлӧн псалом.
Долыда нимкодясь, Сион ныв, кыпыда гажӧдчы, Ерусалим ныв! Видзӧд, Ӧксыыд локтӧ тэ дінӧ! Сійӧ веськыда вӧчысь да вына мездысь, Сійӧ рам сьӧлӧма, локтӧ осёл вылын, пукалӧ осёл чань вылын.
Господьӧй, ло бур сьӧлӧма миян дінӧ! Тэ вылӧ ми лача кутам. Водз асывсянь ло миянлы Дорйысьӧн, сьӧкыд кадӧ ло миянлы Мездысьӧн!
Мед нимкодясясны овтӧмин да кос му, мед нимкодясяс кушин, сійӧ пондас дзоридзавны лилия моз.
Ӧні, Господьӧй, миян Енмӧй, мезды миянӧс Сеннахирим киысь. Мувывса став войтыръяс мед тӧдмаласны, мый Тэ, Господьӧй, ӧти Ен».
Тэ кутан шердйыны найӧс, а тӧлыс нӧбӧдас, тӧвнырыс разӧдас найӧс. Тэ кутан нимкодясьны Господьӧн, кутан ошйысьны Израильлӧн вежа Енмӧн.
Ӧксыяс пондасны тӧждысьны тэнад челядь вӧсна, ӧксыяслӧн гӧтыръясныс пондасны вердны тэнсьыд ныв-питӧ. Найӧ пондасны муӧдз копрасьны тэныд, тэнад кокысь буссӧ нювны. Сэки тэ тӧдмалан, мый Ме – Господь, и Ме вылӧ лача кутысь оз янав.
Господь бурӧдас Сион, бурӧдас пазӧдӧм карсӧ, сылысь овтӧминсӧ вӧчас рай кодьӧн, сылысь кушинсӧ вӧчас Господьлӧн сад йӧрӧн. Сэні пондасны нимкодясьны да гажӧдчыны, кыпыда ошкыны да сьывны.
Став войтыръяслӧн син водзын Господь петкӧдліс Аслас вежа килысь вынсӧ. Му помын олысьяс ставныс аддзасны миян Енсянь мездӧмсӧ.
Ме долыда нимкодяся Господь йылысь, менам лолӧй нимкодясьӧ менам Ен йылысь, ӧд Сійӧ пасьтӧдіс менӧ мездмӧмыслӧн паськӧмӧн, вевттис менӧ веськыдлуныслӧн кышанӧн, верӧспулы моз пуктіс менам юр вылӧ мича юрвевттьӧд, гӧтырпуӧс моз мичмӧдіс менӧ мичмӧданторъясӧн.
Му пуксьӧмсяньыс на некод эз тӧдлы, эз кывлы пель, эз аддзывлы син, мый Тэ кындзи эм кутшӧмкӧ мӧд ен, коді эськӧ та мында вӧчис сы вылӧ лача кутысьлы.
Но ті понданныд пыр гажӧдчыны-нимкодясьны сыысь, мый Ме кута вӧчны. Со, Ме вӧча Ерусалим гажӧдчанінӧн, сэні олысьясӧс – нимкодясьысь войтырӧн.
Веськыда олысьлӧн уна шогыс, но Господь мездас сійӧс став шогсьыс.
Господь видзӧ сылысь лыяссӧ, весиг ӧти на пиысь оз чег.
и сэки ме кута нимкодясьны Господьӧн, Енмӧн, коді мездӧ менӧ.
Ефрем чужанкотыр лоӧ вына тышкаморт кодьӧн, сылӧн сьӧлӧмыс гажмас винаысь моз. Ныв-пиныс аддзасны тайӧс да пондасны гажӧдчыны, налӧн сьӧлӧмныс кутас нимкодясьны Господьӧн.