11 Ӧні ме ог кут чӧв овны. Ме кута сёрнитны, ӧд дзескыд менам ловлы, кута норасьны, ӧд курыд шог меным.
Найӧ шуалӧны: «Кулӧмыслӧн выныс уськӧдіс сійӧс кок йывсьыс, сійӧ оз нин вермы чеччынысӧ».
Меным зывӧк аслам олӧмӧй, норасьӧмӧс ас пытшкам ог кут, ме кута сёрнитны, ӧд дзескыд менам ловлы.
Анналӧн сэтшӧма шогсис сьӧлӧмыс, мый сійӧ кыз синваӧн бӧрдіс-кевмысис Господьлы.
Курыд шогыс бергӧдчис меным бур вылӧ, Тэ мездін менӧ кулӧмысь, став менсьым мыжъясӧс Тэ шыбитін Аслад мышку сайӧ.
Мый меным шунысӧ? Господь мый шуис меным, сійӧс и вӧчис. Курыда шогсьӧмӧн ме колляла ассьым олан воясӧс.
А мӧд кулӧ курыда шогалӧмӧн, бурсӧ тӧдлытӧг.
Воддза гижӧдсӧ ме гижи тіянлы ёна шогсьӧмӧн, сьӧлӧм дойӧн да кыз синваӧн. Ме гижи сійӧс эг тіянӧс шогӧдӧм понда, но медым ті гӧгӧрвоинныд, кутшӧм ті мусаӧсь меным.
Шогыскӧд вермасигӧн Исус ёнджыка на кевмысис. Сылӧн пӧсьыс вирӧн войталіс муӧ.
Сёрнитӧмысь менам дойӧй оз ланьт, дугда кӧ, весиг сэки оз вешйы ме дінысь.
Ӧні ті чӧв олӧй, а ме кута сёрнитны, сэсся кӧть мый лоӧ.
Ме кӧ мыжа – курыд шог меным! А мыжтӧм кӧ, весиг сэки ог лысьт юрӧс лэптыны, ме пӧтӧма яналӧмнас, кок йылысь усьмӧн менӧ юкталӧма шогнас.
Ті лӧсьӧдланныд, медым мыжавны, а сьӧкыдалысьлӧн кывъясыс тіянлы тӧвру кодьӧсь.
«Збыльысь, вокнымлы лёк вӧчӧмысь ми мыжаӧсь! – сёрнитісны найӧ. – Ми ӧд аддзылім сылысь сьӧкыдалӧмсӧ да кылім сылысь корӧмсӧ, но эгӧ лэдзӧй сійӧс. Сійӧн и суис миянӧс тайӧ сьӧкыдлуныс».
Сійӧ лэптіс менӧ пемыд гуысь, петкӧдіс менӧ зыбуч нюрысь, сувтӧдіс менӧ зумыд из вылӧ, ёнмӧдіс менсьым воськовъясӧс,
Ме верма шуны, мый дугда няргыны, вунӧда ассьым шогӧс да понда нюмъявны,
– Менам норасьӧмӧй и талун курыд, сьӧкыдалӧмӧй ойзӧм дорысь ыджыд.
Видзчысь лёкас сетчӧмысь, сьӧкыдалӧм пыдди эн бӧрйы лёксӧ.