21 Тэнӧ лоӧ сайӧдӧма лёкӧдӧмысь, локтана бырӧдӧмысь он повзьы,
Йӧзыс шуисны: «Локтӧй, сёрнитчамӧй Еремейлы паныд. Локтӧй, лёкӧдамӧй сійӧс, огӧ кывзӧй сійӧс! Миян эм попъяслӧн велӧдӧм, мывкыда йӧзлӧн туйдӧдӧм, пророкъяслӧн кыв».
Думышттӧг шуӧмыд шыпурт моз сатшкӧ, а мывкыд мортлӧн сёрниыс бурдӧдӧ.
Но ни ӧти тышкасянтор, мый вӧчӧма тэныд паныд, оз вермы тэнӧ. Быдӧнӧс, коді мыжалӧ тэнӧ, тэ ачыд мыждан. Тадзи лоӧ Господьлӧн кесйӧгъяскӧд. Ме вӧча найӧс веськыдӧн, – висьталӧ Господь.
Лёк вӧчысьяс чужӧмсяньныс вошӧмаӧсь, пӧръясьысьяс мам кынӧмсяньныс ылалӧмаӧсь.
Коньӧрӧс Сійӧ мездӧ налӧн шыпуртысь, лёкӧдӧмысь да вына киысь.
Он повзьы, кор лёкыс суас виччысьтӧг, он повзьы, кор мыж вӧчысьясӧс суас бырӧдӧмыс,