17 Майбыр сійӧ, кодӧс вежӧрсьӧдӧ Ен, Ставсӧвермысьлысь чирыштӧмсӧ эн ӧтдорт.
Шуда сійӧ, коді вермӧ венны ыштӧдӧмсӧ, ӧд та бӧрти сылы лоӧ сетӧма Олӧмыслысь юркытш. Тайӧ юркытшсӧ Господь кӧсйысис сетны Сійӧс радейтысьяслы.
Коді муса Меным, сійӧс ме янӧда-чирышта. Сідзкӧ, сьӧлӧмсяньыд зіль бергӧдчыны мыжъяссьыд!
Ми лыддям шудаӧн найӧс, кодъяс зумыда сулалісны помӧдз. Ті, дерт, кывлінныд Иовлӧн зумыдлун йылысь да тӧданныд, мый дасьтіс сылы мелі да бур сьӧлӧма Господь.
Ме кыла Ефремлысь бӧрдӧмсӧ: «Тэ мыждін менӧ, мыждін менӧ асныра ӧшпиӧс моз. Бергӧд менӧ Ас дінад, и ме бергӧдча, ӧд Тэ – Господь, менам Енмӧй.
Но тэ кӧ корсян Енсӧ, кевмысян Ставсӧвермысьлы,
Тэ кӧ сьӧлӧмтӧ веськӧдан Енлань, нюжӧдан китӧ Сылань,
Тэныд ӧмӧй абу тырмана Енлӧн бурӧдӧмыс, Сылӧн шуӧм бур кывъясыс?
Но коньӧрӧс Енмыс мездӧ шог пыр, восьтӧ сылысь пельсӧ сьӧкыдалӧм пыр.
Сійӧ эськӧ тшӧтш тэнӧ петкӧдіс дзескыдінсьыд паськыдінӧ, кӧні топӧдӧмыс абу, и тэнад пызаныд эськӧ тыр вӧлі чӧскыд сёянӧн.
Тӧдӧй, мый Господь, тіян Енныд, велӧдӧ тіянӧс, кыдзи бать велӧдӧ писӧ.
Восьт менсьым синмӧс, медым ме аддзи, кутшӧм шензьӧдана Тэнад Индӧдыд.