11 Ме виччыси, мый ті шуанныд, сюся кывзі тіянлысь гӧгӧрвоӧдӧмнытӧ, кор ті корсинныд колана кывъяс.
Озыр мортыд асьсӧ мывкыдӧн чайтӧ, но вежӧра гӧль морт тӧдӧ, кутшӧм сійӧ.
Козинтӧ сетӧмыд туйяс восьтӧ, ыджыд йӧз дорӧдз вайӧдӧ.
Элиху виччысис, медым панны сёрни, ӧд мукӧдыс арлыднас вӧліны сыысь ыджыдджыкӧсь.
Зэрӧс моз найӧ виччысьлісны менсьым висьталӧмӧс, быттьӧ тувсовъя зэрӧн веськӧдісны горшнысӧ.
Менсьым шуӧмӧс виччысьлісны да кывзылісны, йӧзыс чӧв олісны, кор ме найӧс туйдӧдлі.
Ставсӧ тайӧс ми тӧдмалім-туялім, ставыс тадзи и эм. Кывзы тайӧс да велӧдчы.
Та вӧсна кывзыштӧй менӧ, а ме висьтала сійӧс, мый тӧда.
Ме зіли гӧгӧрвоны тіянӧс, но аддза, тіян пиысь некод оз вермы чирыштны Иовӧс, оз вермы воча шуны сылы.