20 Ме чуксала-кора Тэнӧ, Енмӧй, но Тэ меным он вочавидз, ме сулала Тэ водзын, а Тэ сӧмын видзӧдан ме вылӧ.
Ме горза: «Виӧны-дзескӧдӧны!», но менӧ некод оз кыв, ме кора отсӧг, а дорйысьыс абу.
Исус кыв эз шу аньлы. Велӧдчысьясыс матыстчисны Исус дінӧ да шуисны: «Лэдз аньсӧ, сійӧ горзӧмӧн бӧрсяньным ветлӧдлӧ».
Тэ вевттьысин кымӧрӧн, медым миян кевмысьӧмным эз во Тэӧдз.
Ме бӧрдӧмӧн горзі, но Сійӧ эз кыв менсьым кевмӧмӧс.
Сійӧ шойччӧдӧ менӧ веж видз вылын, вайӧдӧ менӧ лӧнь ва дорӧ,
Сійӧс шогыс суас, но Енмыс оз кыв сылысь бӧрдӧмсӧ.
Кывзіс кӧ эськӧ кодкӧ менӧ! Аслам кывъяс улӧ ме кырмася. Ставсӧвермысь мед вочавидзас меным, менӧ Мыжалысь мед гижас мыжалӧмсӧ.
ёнмӧдӧ менсьым лолӧс, нуӧдӧ менӧ веськыд туйӧд Аслас нимыс вӧсна.
Тэнад юралӧмыдлӧн подулыс – веськыдлун да веськыда мыждӧм. Буралӧмыс да збыльыс ветлӧны Тэ водзвылын.