9 Сійӧс шогыс суас, но Енмыс оз кыв сылысь бӧрдӧмсӧ.
Весиг кӧ найӧ кутасны видзавны, Ме ог кыв налысь кевмӧмсӧ. Весиг кӧ найӧ ваясны сотан вись да нянь вись, Ме ог сибӧд найӧс. Ме бырӧда найӧс шыпуртӧн, тшыгъялӧмӧн да пӧрӧс висьӧмӧн».
Ті нюжӧданныд Мелань кинытӧ, но Ме ог кӧсйы аддзыны тіянӧс. Ті ёна кевмысянныд, но Ме ог кыв тіянӧс. Тіян киныд вирӧсь.
Сэки ті кутанныд чуксавны менӧ, а ме ог кыв, кутанныд корсьысьны менӧ, но онӧ аддзӧй.
Сэсся ті шыасянныд Господь дінӧ, но Сійӧ оз кыв тіянӧс, Сійӧ тупкас чужӧмсӧ тіян лёк вӧчӧмныд понда.
А коранныд кӧ, тіянлы оз ло сетӧма, ӧд ті онӧ бур вылӧ корӧй. Ті кӧсъянныд могмӧдны сӧмын ассьыныд ыштӧмтӧ.
Ме шыасьлі на дінӧ, но найӧ эз кывзыны Менӧ. Тадзи жӧ Ме найӧс эг кывзы, кор найӧ шыасьлісны Ме дінӧ, – висьталӧ Господь Саваоф. –
Та вӧсна Ме кисьта на вылӧ Ассьым скӧрлунӧс, ог жалит найӧс да ог бурсьӧлӧмтчы на дінӧ. Мед гораа горзӧны Меным, но Ме ог кыв найӧс».
Та вӧсна Господь тадзи висьталӧ: «Ме мӧдӧда на вылӧ шог, и найӧ оз вермыны сыысь пышйынысӧ. Найӧ шыасясны Ме дінӧ, но Ме ог кыв найӧс.
Ми тӧдам, мый Ен оз кывзы мыжаясӧс. Но коді бурӧ пуктӧ Енсӧ да олӧ Сылӧн кӧсйӧм серти, Енмыс кывзӧ сійӧс.
Воас кад, кор керка кутысь чеччас да йигналас ӧдзӧссӧ. Ывласяньыс ӧдзӧсӧ игӧдчӧмӧн понданныд вӧзйысьны: ”Ыджыдӧй, Ыджыдӧй, восьт миянлы!” Сійӧ вочавидзас: ”Кодъяс ті? Ме ог тӧд тіянӧс”.
Ме дінӧ став сьӧлӧмнас шыасьӧм пыдди найӧ бӧрдісны асланыс вольпась вылын, нянь да вина понда найӧ вундалісны асьнысӧ, но Меысь ылыстчисны.
Коді оз кӧсйы кывзыны Индӧдсӧ, сылӧн кевмысьӧмыс – зывӧк.
Аслас туйӧд мунігӧн ӧксы пондас юны шорысь ва, вермысьӧн кыпӧдас юрсӧ.
Локтӧм бӧраныд ті бӧрдінныд Господь водзын, но Господь эз кыв и эз кывзы тіянӧс.
кор полӧмыс гартыштас тіянӧс тӧвныр моз, сьӧкыдыс суас тіянӧс турӧб моз, шогалӧм-дзескӧдӧмыс тіян вылӧ воас.
