16 Лёк йӧзлӧн шудыс абу асланыс киын. Лёк вӧчысьлӧн мӧвпъясыс мед ылыстчасны ме дінысь!
А Енмыс озырмӧдіс налысь керкаяссӧ быд бурнас. Лёк вӧчысьлӧн мӧвпъясыс мед ылыстчасны ме дінысь!
Шуда сійӧ, коді оз ов лёк вӧчысь моз, оз ветлы мыжаяслӧн туйӧд, оз пукав Енсӧ омӧльтысьяслӧн чукӧрын.
Эн сетчы, пиӧй, тэнӧ кӧ мыж вӧчысьяс кутасны ыштӧдны
Менам сьӧлӧмӧй оз йитчы накӧд, ог кӧсйы лоны налӧн чукӧрас, ӧд скӧрйывсьыс найӧ виисны мортӧс, тешитчигмоз вундалісны ӧшлысь сӧнъяссӧ.
Ӧвраам шуис: ”Пиукӧй, эн вунӧд, мый тэ босьтін нин бурсӧ, а Лазарлы лёкыс вичмис. Ӧні сійӧ сьӧлӧмсӧ бурмӧдӧ тані, а тэ мучитчан.
Сійӧ корас овмӧс нуӧдысьсӧ ас дінас да шуас сылы: ”Тӧдан он, мый кывсьӧ тэ йылысь? Висьтась, кыдзи тэ веськӧдлін менам овмӧсӧн. Талунсянь тэ он кут уджавны ме ордын”.
Морт оз вермы ыджыдавны лолыс вылын, оз вермы кутны сійӧс, и кулан луныс абу сы киын. Тыш суӧмысь некод оз пышйы, лёк вӧчысьӧс лёкыс оз мезды.
Йӧз гӧтыр дінысь ылыстчы, сылӧн керка ӧдзӧслань эн матыстчы.
Иов шуис: – Пасьтӧг ме петі мам кынӧмысь, пасьтӧг и бӧр муна. Господь сетіс, Господь и бӧр босьтіс. [Ӧд тадзи вӧлі шогмана Господьлы.] Мед лоӧ ошкӧма Господьлысь нимсӧ!
Тэныд ӧмӧй нимкодь дзескӧдны менӧ, ӧтдортны Ассьыд вӧчӧмтортӧ, а лёк йӧзлысь туйсӧ югдӧдны?