14 Ме ачымӧс ог видз, ме дась аслам олӧмӧн пудъясьны.
Кор ме гӧгӧрвои, мый отсӧгыс тіянсянь оз ло, ме петі аммонсаяслы паныд да дась вӧлі пуктыны юрӧс. Господь сетіс найӧс менам киӧ. А ӧні ті мыйла петінныд тышӧ меным паныд?»
Вежӧртӧм морт кисӧ сюркнялӧмӧн пукалӧ, ачыс асьсӧ бырӧдӧ.
Скӧралӧмнад тэ, Иов, асьтӧ йиран-косявлан! Чайтан, мый тэ вӧсна муыс кушмас, изкырта вешъяс места вывсьыс?
Ань матыстчис Саул дінӧ да аддзис, мый сійӧ ёна повзьӧма. Сэсся шуис: «Ме, тэнад кесйӧг, кывзыси тэнсьыд. Ассьым олӧмӧс верми воштыны, но ме вӧчи, мый тэ тшӧктін.
Филистимсакӧд вермасигӧн сійӧ вермис воштыны ассьыс олӧмсӧ, но Господь сетіс ыджыд вермӧм став Израильлы. Тэ ачыд аддзылін тайӧс да нимкодясин. Мыйла тэныд мыж вӧчны, мыжтӧм мортлысь вир кисьтны? Мыйла помкатӧг вины Давидӧс?»
Тэнӧ нартитысьясӧс Ме пӧткӧда налӧн жӧ вир-яйнас, найӧ пондасны юны ассьыныс вирсӧ да коддзасны, кыдзи коддзӧны выль винаысь. Сэки ставныс тӧдмаласны, мый Ме – Господь, тэнӧ Мездысь, Яковлӧн вына Ен.
Найӧ куралӧны веськыдвылысь, но кольӧны тшыгйӧн, сёйӧны шуйгавылысь, но оз пӧтны. Быдӧн йирӧ ассьыс матыссасӧ:
