10 Войнас ветлысь крукасьӧ, ӧд сылӧн югыдыс абу».
Ошкӧй Господьӧс, ассьыныд Еннытӧ, кытчӧдз Сійӧ оз мӧдӧд пемыдсӧ. Сэки ті понданныд крукасьлыны пемыд керӧсъяс вылын, кутанныд виччысьны югыдсӧ, но югыдсӧ Сійӧ вӧчас сап пемыдӧн, сьӧд пемыд войӧн.
Но мекӧд Господь, Сійӧ дорйӧ менӧ вына тышкасьысь моз. Та вӧсна менӧ дзескӧдысьяс крукасясны, найӧ менӧ оз вермыны. Найӧ ёна яналасны, ӧд вӧчисны мывкыдтӧма, найӧс янӧдӧмсӧ некор оз ло вунӧдӧма.
Мывкыд морт аддзӧ, кытчӧ мунӧ, а вежӧртӧм шӧйтӧ пемыдас. Но ме тӧдмалі, мый кыкнансӧ виччысьӧ ӧтитор.
Кор ме шыася Тэ дінӧ, кыпӧда киӧс Тэнад вежа крамлань, кыв менсьым кевмӧмӧс.
но вужъясьтӧмысла оз дыр эскы, Ен кыв вӧсна дзескӧдігӧн-вӧтлігӧн сійӧ эновтчӧ эскӧмсьыс.
Исус вочавидзис: «Лунын ӧмӧй абу дас кык час? Луннас ветлысь оз крукась, ӧд сійӧ аддзӧ тайӧ мувывса югыдсӧ.
Тайӧс шуӧм бӧрын Исус содтіс: «Миян Лазар ёртным унмовсьӧма. Ме муна сійӧс садьмӧдны».
