11 Ті матыстчинныд да сувтінныд керӧс дорӧ, а керӧсыс енэжӧдз ыпъяліс биӧн. Вӧлі пемыдсьыс-пемыд, сап пемыд.
Кор керӧсыс ыпъяліс биӧн, и ті кылінныд пемыд пытшкысь гӧлӧс шы, сэки тіян юрнуӧдысьясныд да чужанкотыръяслӧн юралысьясныд матыстчисны ме дінӧ
Господь шуис Мӧисейлы: «Ме локта тэ дінӧ сук кымӧр пытшкын да кута сёрнитны тэкӧд, медым войтырыд кылас да водзӧ кутас эскыны тэныд». Сы бӧрын, кор Мӧисей висьталіс Господьлы войтырыслысь кывъяссӧ,
[Керӧсвывса] би пытшсянь тіянкӧд сёрнитіс Господь. Ті кылінныд Сылысь кывъяссӧ, но энӧ аддзылӧй Сійӧс.
Господьлӧн тшӧктӧмъясыс зарниысь донаджыкӧсь, весиг уна весалӧм зарниысь, найӧ маысь на чӧскыдджыкӧсь.
Господь петкӧдліс Ассьыс мездӧмсӧ, восьтіс войтыръяслы Ассьыс веськыдлунсӧ.
Сійӧ доровтіс енэжсӧ да лэччис, сувтіс кокнас сьӧд кымӧръяс вылӧ.
Му вӧрӧм бӧрти петіс би, но Господь эз вӧв би пытшкын. Би бӧрти пӧльтіс небыд тӧвру. [Господь вӧлі сэні.]