27 Гижӧма: – Нимкодясь, сьӧктыны вермытӧм, кага вайлытӧм ань! Гораа нимкодясь да гажӧдчы, чужтан дой тӧдлытӧм ань! Ӧд эновтӧмалӧн ныв-пиыс уна, ёна унджык верӧсыскӧд олысьлӧн дорысь.
Господьӧй, эн миянӧс нимӧд, а Ассьыд нимтӧ, ӧд буралӧмыс да збыльыс – Тэнад.
Кодъяс вӧліны коркӧ пӧт кынӧмаӧсь, ӧні найӧ медасьӧны уджавны. Кодъяс водзынсӧ тшыгъялісны, ӧні найӧ шойччӧны. Сьӧктыны вермытӧм сизимӧс чужтӧ, а уна челядя нярмунӧ.
Ӧткӧн кольӧм дӧва лача кутӧ Ен вылӧ да лун и вой кевмысьӧ Енмыслы,
Тэ чуйман: «Коді меным чужтіс найӧс? Менам эз вӧвны челядьӧй, ме вӧлі нӧбасьны вермытӧмӧн, ме вӧлі пленын, чужан муысь ылын. Коді нӧ быдтіс найӧс? Ме вӧлі ӧтка – кытысь нӧ лоины найӧ?»
Авессалом вокыс юаліс: «Эз-ӧ Амнон тэныд лёктор вӧч? Но тэ чӧв ов та йылысь, чойӧй, сійӧ ӧд тэнад вок. Дугды шогсьынытӧ». Фамар оліс Авессалом вокыс ордын эновтӧм ань моз.
Челядь, меным бара лоӧ сьӧкыда чужтыны тіянӧс, кытчӧдз Кристос оз тыдовтчы тіян олӧмын.